donderdag 28 maart 2024

Nog eentje van gisteren

Een rode ballon
Hangt vergeten aan een haak
Vrolijk in de trein
27-03-2024
 

woensdag 27 maart 2024

Haiku van 27 maart

Damp als gedachte
Draaiend in kleuren van bruin
Geurende kop thee


Ontluikend groen blad
In gouden gloed van zonlicht
De lente begint

27-03-2024

maandag 25 maart 2024

Begin opnieuw

In het weekend is het wat moeilijk om ruimte te maken om te schrijven. Al was het maar omdat er gewoon veel gebeurt op sociaal en huiselijk gebied.
Maar toch. Ik ga wel door met schrijven. De limitatie van de lettergrepen. Het kort en bondig moeten uitwerken van de situatie. Ik merk dat ik er een uitnodiging tot denken van krijg. Wat ik reeds eerder zei: zie de kunst van je pijn.
Dus ik schrijf door, met vallen en opstaan 


Geheel de Uwe,

Mystic M



Haiku

Geur van magnolia
Rood kleurende horizon
Ochtend in lente
23-03-2024


Golven van onrust
Als kolkende stroom verdriet
Onstuimig wild hart
25-03-2024

vrijdag 22 maart 2024

donderdag 21 maart 2024

Is dit nou mijn ganbatte?

Lieve leukerds en leuke lieverds,

Het schrijven van een haiku gaat lekker.
Voorlopig heb ik nog wel inspiratie. Want eigenlijk... Je hoeft niet eens zo heel erg diep na te denken om een onderwerp te hebben. Je kunt het bij wijze van spreken hebben over een kop thee. Als je maar verder komt dan alleen een omschrijving van de kleur en het glas. En aan de andere kant... Zou het echt zo erg zijn wanneer je nier verder komt dan een omschrijving?

Maar dat is het idee niet dat achter mijn poging om iedere dag te schrijven zit. Het is een uitdaging aan en voor mezelf. Om anders naar de wereld om mij heen te kijken. Om de schoonheid te zien in iets eenvoudigs, zoals dat eerder genoemde glas thee. Want omschrijf de essentie maar eens. Wat betekent dat theemoment? Wat is het echt? En zegt dat in 17 lettergrepen. Alsof je een afbeelding compleet schildert, met enkel 4 streken van de schilderskwast.

O.... Ik heb mezelf alweer inspiratie gegeven in deze alinea's. Nu gaat het nog wel. Maar straks zak ik dieper moeten graven. Omdat ik nu eenmaal geschreven heb, verteld heb wat er is. En honderd variaties op hetzelfde thema gaan vervelen.
Maar is dat deels niet ook de uitdaging? De kunst van het omschrijven? En soms enkel wat je ziet. En dat elke dag te vinden, omdat je opnieuw je ogen opent en opnieuw de wereld ontmoet, als ware het de eerste keer.

Is dat de ware kunst van leven? In liefde en ontvankelijkheid enkel de schoonheid beschrijven. Zelfs de schoonheid van immense pijn, een woedende oorlog. De parel van vernietiging.

Ligt hier een stukje roeping? Ik denk het. Ik voel het in elke vezel van mijn lijf, terwijl mijn wateren nog nooit zo sereen en spiegelglad geweest zijn. Laat mij over deze wateren gaan scheren. En kijken of ik deze emoties in haiku kan vatten.


Geheel de Uwe,

Mystic M

Eerste officiƫle lentedag.

 Haiku

Kabbelende beek

Sereen sturende oerkracht

Boomblad raakt zacht aan


21-03-2024

woensdag 20 maart 2024

Zoals beloofd. En zelfs 2

Haiku


Gedachten vliegen

Waaien mee met elke wind

Raadsels in woorden


Zwevend op de stroom

Onder kolkende wolken

Kalm vliegende meeuw


20-03-2024