Lieve leukerds en leuke lieverds,
Is het eigenlijk normaal dat je in een soort rouw-status terecht komt wanneer er verandering plaatsvindt? En dat je gaat twijfelen alles wat er oud en vertrouwd is?
Echt... Ik knal de pan uit op die school. Lees me een ongeluk, leer nieuwe leermeesters kennen. En nu eens niet mensen die vertellen dat ik X moet moet doen of Y. Of dat ik me maar aan moet passen aan de huidige maatschappij op een manier die niet bij mij past en totaal geen rekening houdt met wat ik zou moeten doen in dit leven. Nee. Ik praat over (boeddistische) leermeesters, die geen cent verdienen aan het feit dat ik hun filmpjes kijk. En die mij ook helemaal niet aansporen vooral leefwijze A of B aan te hangen. Ze vragen me enkel om te gaan nadenken en in mijzelf te onderzoeken.
En nu denk ik.... Die keuzes die ik toen en toen maakte, gevolgd door die en die stap.... Heb ik daar wel goed aan gedaan? Had ik niet een andere weg in gemoeten?
En moet ik nu een andere weg gaan bewandelen? Of moet ik het laten gaan zoals het gaat, accepteren wat is en de transformatie van school eerst helemaal laten voltooien voordat ik het volgende oppak?
Geheel de Uwe
Mystic M.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten