zaterdag 12 oktober 2024

Het mooiste vak ter wereld

Lieve leukerds en leuke lieverds,

Eerste blok lessen op school is klaar.

De stress omwille van de tentamens giert als een malle door mijn lijf. De angst dat ik het niet kan, de gillende stemmen dat ik te dom ben. Het is allemaal ook best zwaar.
Maar ik kijk naar de angst, luister naar de stemmen en weet in mijn kern: Dit is een oude ik. Een oud mechanisme waarop ik overleefde.
Ik kan er met mildheid naar kijken en weet dat ik loslaat. en daarom schreeuwt de boel nog harder.
Maar weet je.... Ik druk mezelf door de spleet, wring mezelf door het smalste gaatje. Omdat elke vezel van mijn lijf en essentie brult dat ik eindelijk het pad heb gevonden dat ik moet bewandelen.
Geen idee waar ik over vijf jaar ben, of waar ik over tien jaar mijn geld mee verdien. Als ik ondertussen iets heb geleerd, dan is het wel dat de wereld raar in elkaar steekt. En dat bijna niets loopt zoals jij het gepland hebt. (Bij mij in ieder geval niet.) Maar dat het ergens in deze richting ligt, dat weet ik nu wel.

Ik ben zo dankbaar voor de mensen die de afgelopen twee jaar op mijn pad kwamen. Voor hen die met mij meeliepen, al was het maar even.
En dankbaar voor hen die ik nu mag leren kennen en nog steeds mee oplopen.
Ieder blok weer is een bron van kennis, een wereld vol cadeautjes aan wetenswaardigheden over mijzelf en mijn omgeving. De wereld is lang zo onbegrijpelijk niet meer voor mij als dat hij twee jaar geleden was.
Dat zegt niet dat alles nu in ene klip en klaar is, helemaal niet zelfs. Maar ik heb wel meer beschikking over hoe ik mij ertoe verhoud, hoe ik ernaar kijken wil en te articuleren wat ik nodig heb.
En als het mij gegeven is, mag is straks mensen bijstaan in hun eigen proces dit allemaal te mogen ontdekken.

Wat een prachtig toekomstig vak heb ik toch.

Geheel de Uwe, Mystic M

woensdag 9 oktober 2024

Synchroniciteit

Liever leukerds en leuke lieverds,


Synchroniciteit

Een term die de laatste tijd in mijn omgeving veel voorkomt. Zowel in mijn algoritme, als in termen op mijn opleiding. Dingen moeten synchroon gaan en vloeien. En soms gaat dit met horten en stoten.
Soms lijkt het leven net een snelweg. Soms blaas je lekker door en gaat alles voor de wind, soms kom je in een file terecht en daar lijkt geen einde aan te komen. Dan rijd je weer een stukje, om vervolgens weer op de rem te mogen staan en een minuut voor je uit te dromen.

Die horten en stoten zijn hier de laatste tijd ook weer veelvuldig aanwezig. Water dat de meterkast inliep, waardoor de stoppen om je oren vlogen. Uiteindelijk bleek dat dus door water te komen afkomstig uit de badkamer. Badkamer onderzocht... de kitranden van het bad laten steeds los, waardoor er water langs de muren in leidingen loopt. Gevolg... Het druipt langs benoemde leidingen de meterkast in.
Oplossing? Nieuwe badkamer. (Lees: tussen de 6000 en 15000 Euro verder) Maar het moet wel. Wat dit is gewoon gevaarlijk.
Nog meer nieuws: De verwarmingsketel heeft niet genoeg druk. Daar moet water bij en dan moeten alle radiatoren ontlucht worden. Leuk, maar de radiatoren in de huiskamer zitten in van die kasten. Hoe krijg je die open zonder te slopen?

Dan loop ik ook nog vast op mijn tentamen. Begrijp me goed... Het is hartstikke interessant. Ik leer een heleboel en we zijn echt toegepast op de praktijk. Ik ben al dingen die ik geleerd heb aan het uittesten in de groepen. Maar dat tentamen..... Mijn hoofd explodeert.
De stress vliegt weer alle kanten uit, wat voor de negatieve stemmen in mijn hoofd een bron is. Er wordt daar weer heerlijk geschreeuwd dat ik dom ben, het niet kan en het beter op kan geven.

Wat het dan te maken heeft met synchroniciteit:
Het feit dat ik adem haal en rustig kijk naar wat er nu echt aan de hand is. Wat gebeurt ere nu werkelijk? En wat is er zo moeilijk?
Ja, die badkamer en meterkast zijn niet leuk, inclusief die ketel. Maar heeft daarover stressen echt veel zin?
Kun je het echt niet? Of komt het gewoon allemaal een beetje op je af en maak je het weer eens veel te moeilijk voor jezelf? Moet je die les en aantekeningen niet gewoon nog eens afgaan?
O wacht... Die ene vraag kun je wel beantwoorden . En kijk.... Je hebt ook al een idee over de andere vraag. Maar nu ben je moe? Snel wat aantekeningen maken en voor vandaag is het klaar. Morgen gaan we weer verder.

En vervolgens log ik in op de computer om 06.06, om 10.01 en om 11.11

Nou konden die cijfers me vroeger nooit zo boeien. Maar ik heb me voorgenomen om te blijven mediteren (was even gestopt)en om mijn tentamen steeds zoveel kleiner te maken in kleinere taken, dat ik die taakjes kon doen en zo het tentamen op kon bouwen. (Van één immens tentamen, meerdere grote vragen. Al doe grote vragen stuk voor stuk in meerdere moeilijke vragen, en eventueel nog een stapje kleiner.) En zie hier, de ideeën, uitwerkingen en antwoorden ontstaan.

Het universum wil mij dus overduidelijk vertellen dat ik de taken dus inderdaad beter op kan delen in meerdere kleinere taken. Makkelijk is het niet, maar het is wel te doen.

Dank je wel, universum. Zelfs voor zoiets als 'angelnumbers'. Of misschien wel juist daarvoor.




Geheel de Uwe, Mystic M

maandag 7 oktober 2024

Zowaar weer eens gewoon een gedicht ipv haiku

'Kunst'

Een stem verlangd ernaar
Gebruikt te worden
In verhaal en zang

Een ritme laat horen
Hoe de voeten te zetten
In de muziek die het leven verwelkomd

Leven verwelkomd de dood
Als getrouwe vriend
Omdat ze zich verbonden weten

Verbinding kust de stem
In verhaal en zang
Ritme en voeten
Muziek en leven

Dood uit zich in kunst
Vergankelijk, constant
Gebonden aan penseel en lijf
Papier, pen en dans

Smekend om een antwoord
In de ruwe kern
Nodigt het je uit
Je te laten verleiden

06/10/2024

donderdag 3 oktober 2024

1 tot en met 14 september aan haiku's

 Trilling van gesnor

Stuurt heling door het lichaam
Verbindt energie
02-09-2024


Wapperende flard
Als verloren illusie
Een scheur in het hart
03-09-2024


Zeg gewoon eens ja
Al leidt het je naar elders
Buiten eigen pad
04-09-2024


Ziel in puurste vorm
Uit zich in alle kunsten
Mens-zijn in haar kern
07-09-2024


Mijn trauma gaf mij
Minderwaardigheidscomplex
Gebrek aan liefde
07-09-2024


Heb mij innig lief
Tot in de kern mijner geest
Op gelijke voet
07-09-2024


Kras door mijn leven
Om het jouwe te redden
Ik snap niet waarom
08-09-2024


De schreeuw in mijn stem
Sabelt mijn dochters' gemoed
Ik hoor mijn moeder
08-09-2024


Tinten wit en grijs
Mengen zich met paars en blauw
Nazomer-avond
08-09-2024


Vertel mij vertel
Over je diepste trilling
Wat je hart stil zet
08-09-2024


Rustig bordurend
Vind ik de rust weer terug
Die ik ooit verloor
10-09-2024


Hagel en dor blad
Dansen samen door de lucht
De herfst komt eraan
11-09-2024


Groeiende eik
Van klein vruchtje in de grond
Naar stabiele boom
12-09-2024


Teer in zachte grond
Heilig veerkrachtig stabiel
Sterke eikenboom
12-09-2024


Ik ga onderuit
En met gracieuze zwier
Verwordt het tot dans
14-09-2024


Ik bezie mezelf
En de stappen die ik zet
Wankel op mijn pad
14-09-2024