Wat opvalt:
Jaren lang heb ik geprobeerd om iets niet te zijn, wat er wel in zit.
En nu komt op mijn werk die oude, misschien wat ouderwetse trek weer omhoog.
Ik heb me jaren lang geschaamd voor het feit dat ik best een verzorgend type ben. Een carriëre heeft nooit hoog op mijn verlanglijst gestaan. Laat mij maar een aantal uren werken in de week als receptioniste. Vervolgens ga ik thuis lekker mijn gedichten en verhalen schrijven. (Die ik nog steeds graag uit zou willen geven.)
Rond een uur of 17.30 duik ik de keuken in, koken. En rond 18.00 huppel ik naar de voordeur. Want manlief komt thuis dus er kan gevraagd worden hoe zijn dag was.
Met liefde zal ik zijn eten koken. En zelfs die vijf overhemden per week zal ik strijken. En ik heb een hekel aan strijken, dat wil je niet weten. Of nog erger: persen. En braaf zal ik alle vijf zijn broeken persen. En de hele handel eens per zoveel tijd naar de stomerij brengen. En hem steunen in de opbouw van zijn carriëre. Ik zal naast hem staan en stralend doen wat daarvoor nodig is.
Als hij maar begrijpt dat ik een eigen persoon ben. Die het leuk vindt om te vertroetelen, maar het ook heerlijk vindt verzorgd te worden. Die het fijn vindt haar eigen mening te hebben. En daar fel over kan discussiëren.
Begrijpt dat ik een vurig karakter heb, dat je niet moet willen temmen. Stuur het hooguit af en toe een beetje bij. Zeker wanneer ik in emoties blijf hangen.
Ik ben die stoere meid met een eigen mening, dol op snelle auto's, motoren, whiskey en bier. Die erger kan schelden en seksistischer opmerkingen kan maken dan de meeste mannen. Luistert naar Rammstein en Iron Maiden.
Om vervolgens te breien, haken, borduren en naaien, terwijl in de oven een appeltaart staat te garen.
En mijn guilty pleisure is nog altijd Guus Meeuwis. Zijn cd ben ik kwijt, maar ik kan nog aardig wat mee zingen.
Probleem is/was altijd dat ik mensen tegen kwam die of de verzorgster wilden, of de rock-chick. En de andere kant moest dan wijken. Vaak wilde men de vurige vogel temmen.
En ik wil niet in een kooi. Ik wil vrijheid. Vrij om te gaan waar ik wil. Dan zal ik altijd landen in zijn armen, want hij geeft me de ruimte mezelf te zijn.
Maar alsjeblieft..... Mag ik alsjeblieft allebei zijn? En de rock-chick en het verzorgstertje dat naast haar man wil staan. Ik ben gewoon een vurig meisje dat volgzaam is en ondersteunend, maar een eigen mening heeft. En ik heb zoveel te bieden aan hen die dat accepteren.
Echt niet alleen als geliefde. Ook als vriendin, kennis, collega en wat ik al nog meer kan zijn voor jou.
Zo. Even een stukje zelfinzicht vergaard tijdens mijn vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten