Lieve leukerds en leuke lieverds,
Soms begrijp ik helemaal waarom mensen kiezen voor dogma´s binnen een religie of levensovertuiging. Waarom mensen ervoor kiezen om zich volledig toe te leggen op en te houden aan de regels die binnen een gemeenschap zijn ontstaan. En er dan ook alles aan doen om die regels vast te houden en vooral niets te laten veranderen.
Het biedt namelijk houvast. er is geen ruimte voor twijfel, je weet precies wat er van je verwacht wordt. Je kunt langs gebaande paden gaan en zo een veilig leven leiden. Tuurlijk zijn er tijden van stress en verdriet. Iedereen krijgt een keer te maken met dood, ziekte en verlies. Maar ook dan zijn er voorschriften en wegen die je kunt bewandelen om te leren ermee om te gaan. Van je wieg tot je graf kun je, zonder er verder al te hard bij na te denken, je leven leiden zonder existentiële crisis.
Voor mensen zoals ik is dat een stuk ingewikkelder. Niet alleen omdat ik een Ikea of Lego geloof heb -wat inhoudt dat je een hoop geschriften krijgt te samen met archeologische en historische wetenschap en vervolgens zelf maar moet bouwen aan je geloofswereld en hoe dit zich uit- maar ook door mijn karakter.
De vele religies houden er allemaal een stapel regels op na. Velen komen overeen. Hoe verschillend de religies onderling ook beweren te zijn, in de praktijk hebben ze heel veel gemeen. Daarnaast is vaak niet helemaal duidelijk wat een regel is vanuit de religie die wordt aangehangen en wat nu cultuurgoed. Dat komt omdat cultuur en religie deels in elkaar overlopen, maar ook omdat men het deels vaak niet weet. En daarnaast is het ook nog eens zo dat er vaak niet aan je regel wordt getornd wanneer je aangeeft dat het moet of juist niet mag van je religie. Als je beweert dat iets niet gewoon is vanuit jouw cultuur, dan kan eraan getornd worden.
En verder is een gebaande religie makkelijk omdat deze geaccepteerd is. Er is immers niemand die je vreemd aankijkt wanneer je zegt te geloven in Jezus als verlosser en zoon van God. Niemand die zal vragen wat het is dat het aannemelijk maakt dat Hij over water liep, iets van 1000 man te eten gaf met 3 vissen en 5 broden (neem de aantallen me even te goede), opstond uit de dood en water veranderde in wijn. Hooguit krijg je de vraag of men bij het wijn verhaal gezeurd zou hebben over de druivensoort.
Wanneer ik vertel de Noorse en Germaanse Goden aan te hangen en toch wel een versie van Ragnarok aan te hangen, kijkt men mij met lede ogen aan als ik geluk heb. Wanneer ik pech heb, vraagt men of ik niet moet worden opgenomen.
Daarnaast heb ik een temperament waar je U tegen zegt. En eenieder die mij een beetje kent - of mijn blogs een beetje heeft gelezen- zal dit alleen maar beamen. Je kunt zeggen van de culturen wat je wilt... Zodra het niet een Latijnse cultuur is, worden vrouwen die uitbundig en hartstochtelijk zijn niet gewaardeerd. Haar wordt verteld dat ze te veel is, te emotioneel. Dat ze eens wat meer zou moeten nadenken. in plaats van altijd maar haar hart te volgen.
Dat vind ik persoonlijk nog het meest pijnlijke. Omdat ik een emotioneel mens ben, een hartstochtelijk mens, gaat men er automatisch vanuit dat ik niet nadenk. Men beseft niet half hoe hard je moet nadenken om jezelf de ruime te kunnen geven om je hart achterna te gaan. Noch van wat je er allemaal voor op moet geven en de kritiek die je zult moeten accepteren.
Ik heb nog nooit zoveel kritiek gehad. Toen ik besloot mijn hart en water te gaan volgen. Toen ik besloot te volgen wat mijn essentie en dus mijn emoties vertelden dat ik zou moeten gaan doen. Het heeft me zo veel gekost. Ik ben verstoten door het grootste deel van mijn familie. Dat deel dat nog wel toenadering zoet komt niet verder dan koetjes en kalfjes. Over mijn opleiding hoef ik het niet te gaan hebben, over wat mijn drijfveer is zeg ik al helemaal niks.
Ik sta met weinig tot niets in een wereld die op bijna wekelijkse schaal fikse kritiek uit op al wat ik doe. Er wordt verwacht dat ik mij verantwoord en ik zal moeten verklaren. Aan alles wat ik zeg wordt getwijfeld en ik zal met bewijzen moeten komen.
Noem mij een religie op waar om objectieve bewijsvoering wordt gevraagd, wanneer ze zeggen die leefwijze aan te hangen. Noem mij een cultuurgoed op dat je actief zult moeten verdedigen, wanneer er een gebruik wordt aangereikt. Noem mij een vrouw op die aan de schandpaal wordt genageld, wanneer zij niet haar hart maar de voorschriften volgt.
Ik voel mij ongewenst. Omdat ik niet begrepen word door de wereld om mij heen en ik ook niet uitgelegd krijg wat mijn wereldbeeld is. Ze willen blijkbaar niet begrijpen dat mijn visie anders werkt. En om dat uit te kunnen leggen, zul jij je vastomlijnde ideeën los moeten laten. Laat jij niet los, dan krijg ik niet uitgelegd wat ik geloof. Simpelweg omdat ik een heel andere visie heb op hoe de wereld werkt dan jij. En dat is zo vermoeiend.
Was ik maar minder temperamentvol. Kon ik maar meegaan in de meute en het volgen van de regels. Kon ik maar volgzaam zijn aan één man en doen wat hij van mij verlangt, zonder daar vragen bij te stellen. Mijn leven zou zoveel makkelijker zijn.
Geheel de Uwe,
Mystic M
Geen opmerkingen:
Een reactie posten