Lieve leukerds en leuke lieverds,
Vandaag had ik in ene een puntje van inzicht.
Ik zat rustig te werken aan mijn tentamen, blij te zijn dat ik meditatie heb ontdekt. Want de druk begint toch wel te komen.
Ja, ik heb nog dik vijf weken. Maar in die tijd heeft mijn dochter ook vakantie, dus dan komt er niet veel van terecht. Zij ziet mij als vermaak station en zal om de drie minuten om aandacht komen vragen. Dus ik kan beter een beetje schoonmaken en lief doen. Misschien met haar naar de kinderboerderij en de speeltuin. Hoe het ook zij... Me concentreren op een (school)boek of een werkstuk zal niet gaan.
En dan staat Frankrijk ook nog op het programma. Ik hoop daar wel nog iets te kunnen doen. Al was het maar gewoon lezen, zodat ik een beter werkstuk kan schrijven. Maar echt garantie geef ik niet. Dus daar moet ik ook nog iets op verzinnen. Zie je de druk?
En ondertussen heb ik wel iets door: Als je het te druk hebt om te mediteren, is het tijd om te mediteren. Dat stond een keer in mijn app, denk nou alsjeblieft niet dat ik zelf zo geniaal ben als woordsmid. -Nu ja, oké. Ik kàn een woordsmid zijn. Alleen niet wat dit aangaat.- Wanneer het druk is om mij heen, sla ik aan het mediteren. Gewoon om wat rust te creëren in mezelf. En dat help. Met kalme gedachten, komen heldere ideeën. En dus ook beter gestructureerde zinnen en werkstukken. Dat scheelt tijd en dus ben ik onder aan de streep beter af. Betere werkstukken, sneller klaar en meer rust in mijn hoofd.
Maar... Vroeger was dat dus niet zo. En dan zocht ik een andere uitlaatklep, om de gedachten het zwijgen op te leggen. Net zo lang totdat er niets meer kwam. Tot er enkel stilte was. Dat was BDSM. Door te spelen met mijn pijngrens en er soms net even overheen te gaan, veranderde pijn in een warme gloed van al omvattende aanwezigheid. Er was dan geen ruimte om ergens aan te denken. De stemmen verstomden vanzelf. Die ruimte werd ingenomen door de warmte, die zoet voelde.
Begrijp me goed. Ik ben blij het mediteren te hebben gevonden. Ik hoop mij er verder in te kunnen ontwikkelen en mijn gedachten op die manier tot stilstand te brengen. Maar ik mis het wel, die zoete warmte van de BDSM.
Misschien, ooit. Later. Als ik groot ben.
Geheel de Uwe,
Mystic M
Geen opmerkingen:
Een reactie posten