En dat verzengende gevoel wordt met de dag erger. Het lijkt wel met het uur.
Zeker nu mijn leven volledig in elkaar dreigt te storten. Wat zeg ik.. Het gaat in elkaar storten. Aan het einde van de week ben ik voor 99% zeker mijn baan kwijt. De man die ik jaren lief had is weg, want we zijn uit elkaar gegroeid. Het is oorlog en chaos in mijn hoofd. En ik heb geen flauw idee wat ik moet doen om weer een beetje orde op zaken te stellen.
Ik zie alleen maar pijn. Pijn, verdriet, angst. De dood, in de vorm van een alles overheersende en omvattende leegte en stilte.
En vroeger was jij er dan altijd. Als ik het niet meer wist, dan kon ik papa bellen. Dan luisterde ik naar jouw stabiele en rustige stem. Jij praatte de spoken wel uit mijn hoofd. jij zorgde er wel voor dat dit ongeleide projectiel wel daar terecht kwam waar het heen moest. Wat ik moest gaan doen om weer een beetje overzicht te krijgen en weer een doel te hebben.
Op het moment wil ik helemaal niets. Een stemmetje in mij vraagt zich hardop af of het niet heerlijk zou zijn om dood te zijn. Lekker de zoete vergetelheid in. Gewoon op het juiste moment op de juiste plaats zijn. En een kogel opvangen, die misschien voor iemand anders was bedoelt. Die ander mag nog een tijdje door, want ik zijg voor hem of haar in de plaats op de grond.
Ik zou in één klap van een hoop gedoe af zijn. Nooit meer angsten uitstaan over verloren banen en of ik de huur en eten kan betalen. Niet meer bang zijn voor elke brief die op de mat valt van het UWV. Geen teleurstellingen meer. En ik zal ook niemand meer teleurstellen. Ik ken er een aantal die ik waarschijnlijk zielsgelukkig zou maken, wanneer ik er niet meer ben.
Ik probeer me voor te stellen wat jij zou zeggen, als je me nu zou zien zitten. Of er iets van een typische wijsheid van jouw is, die me zou kunnen helpen. Maar ondanks dat ik me de klank van je stem wel kan herinneren, komen er geen woorden in mij op. Je blijft angstvallig stil.
Papa, waar je ook bent. Als dit op de één of andere manier tot je doordringt. Pleit voor je dochter. Ik heb echt niet veel wensen. Ik eis niet veel. Ik wil gewoon een leuke baan, een leuk huisje, een lieve man die bij me past en me in de juiste baan kan leiden en een kat.
Vertel mij papa. Leidt mij naar die man.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten