Twinflame in Weegschaal

Lieve leukerds en leuke lieverds,

Weer eens tijd voor een kleine reflectie. Al is het deze keer wel een leuke.

Voor school kijk en luister ik veel over veel uiteenlopende onderwerpen. Ook erg veel op spiritueel vlak. Maar dat zal niet ontgaan zijn en al helemaal niet verrassen.

Wat er erg leuk aan is zijn de suggesties van de verschillende algoritmen, die als gevolg van alles wat op mijn tijdlijn voorbij komt zetten, naar voren komen. Dat is divers, apart en soms ronduit wazig. En derhalve een bron van inspiratie. Onder andere over soulmates, twinflames, sterrenbeelden en afspraken die gemaakt zijn voordat je ziel weer op de aarde kwam.

Van sommige dingen ben ik heilig overtuigd, andere dingen vind ik twijfelachtig en een aantal verwijs ik zonder blikken of blozen naar het rijk der fabelen.

Maar goed. Je leeft je leven en deze dame doet aan yoga, dus die twinflames komen met regelmaat voorbij, want een heel deel van de yogi's geloven daar nu eenmaal in. En zeker de laatste tijd zie ik veel, want volgens al die kenners of de sociale media is mijn tijd aangebroken en kom ik binnen afzienbare tijd mijn twinflame tegen.

Allereerst: Wat is een twinflame? Dat is uiteraard niet voor iedereen helder. 
Iedereen weet wel zo'n beetje wat een soulmate is. Die persoon waar je soms mee communiceert zonder woorden, die exact weet wat je denkt en je exact aanvoelt. Maar een soulmate HOEFT niet altijd je partner te zijn. Het kan ook gewoon om je beste maat gaan en zelfs van het geslacht zijn waar jij in principe niet op valt.
Een twinflame is net zoiets, maar jouw andere ik. Dat wil zeggen... Hij/zij is jouw grote liefde en het is de bedoeling dat je hem/haar vindt in dit leven. Hij/zij kan exact intunen op jouw gedachten, denkt op exact hetzelfde moment aan jou als jij aan hem/haar en vult je volkomen aan. Dat idee.

Ja schat, in orde. Áls een twinflame bestaat, heb ik hem nog niet ontmoet. Want voor zover ik weet, is hij niet in mijn leven. Aan de andere kant is er een kans dat ik hem wel degelijk een keer ontmoet heb. Ik zal hem dan, volledig in lijn van mijn karakter, waarschijnlijk hebben staan uitkafferen. Ik zal gezegd hebben dat ik het druk heb met studie, werk, vrienden. En dat ik te veel aan het schrijven ben om me bezig te houden met zijn gedachtegang. Dus of hij alsjeblieft op zou willen rotten? En wel NU?!

Echt, zo grappig. En dan zeggen ze er ook nog bij, dat de Weegschaal (sterrenbeeld) zo romantisch zou zijn. Welnu, deze weegschaal heeft niet veel kaas gegeten van romantiek. Al heb ik wel fantasie, want er speelt zich een heel scenario in mijn hoofd af aangaande de verbintenissen. En dat is te leuk om niet uit te werken. Dus dat doen we maar even.

Ik zie het voor me dat zielen die naar de aarde gaan, in een soort van groepen werken. (Daar ben ik echt van overtuigd.) Laten we zeggen dat ze gaan in cycli van vijf jaar, dus we hebben een batch  januari 1975 tot januari 1980 waar ik ook toe behoor. Per batch gaan de zielen naar een aantal seminars, die verplicht zijn voordat ze hun diploma op kunnen halen om (weer een keer) ter aarde te keren.  Van al die seminars gaat er natuurlijk één over liefde, lust, romantiek en al die dingen.

Hopelijk kunnen ze het een beetje met sjeu brengen. Maar aangezien de les gegeven wordt door zielen - ook wel bekend als de 'Ouden'- die een beetje verstofd zijn en al niet meer ter aarde zijn geweest sinds er een reptiel was dat het een goed idee vond om het water uit te gaan en voltijd op het land te leven, heb ik er niet veel fiducie in. Het is een groep die alles zo gortdroog weet uit te leggen, dat zelfs de gemiddelde monnik zal vinden dat er wel wat meer glans aan gegeven mag worden. Veel te theoretisch, een beetje erg uit de tijd. Ze weten niet wat er allemaal mogelijk is. Spontaan krijgt deze dame de neiging om een demonstratie te geven over wat je allemaal kunt met een stropdas, behalve dat ding om je nek hangen. Maar dat mag natuurlijk niet, want zo ver ben ik nog niet in mijn spirituele cyclus. Dus ik moet droogjes in mijn stoeltje blijven zitten, luisteren en aantekeningen maken.

De kans dat deze dame binnen het uur is gaan verlangen naar koffie is groot. Natuurlijk heb ik er ook wel wat van meegekregen, van dat seminar. Kijk maar naar mijn repertoire aan gedichten. Ik weet als geen ander hoe je er over schrijven moet. En met de praktijk is er ook niets mis, al heb ik het nu dus niet over die beoogde zielentweeling. Maar die Ouden zijn mij te droog in hun verhaal en ik begin in slaap te vallen.

Na een tijd schrik ik wakker. Ik heb er blijkbaar zelf een verhaaltje van gemaakt.

Ha, gelukkig! Ze beginnen met het uitdelen van de goodiebag! Daar zitten allerlei handige foefjes in, zodat je degenen bij wie jij je leven kunt ontwikkelen kunt vinden. Misschien alvast een klein token van een geliefde, een lok haar van je kinderen, een plaatje van die verdomde twinflame van je. Allemaal in je persoonlijke tasje, dat uitgereikt wordt.

Maar natuurlijk beginnen ze wel gewoon met het uitdelen in januari 1975. En in de rij ontstaat er natuurlijk wat verwarring, waardoor alles vertraging oploopt. Het duurt wel even voordat ze tot de conclusie komen dat dit niet zo makkelijk is opgelost en er versterking komt.

Kortom... Tegen de tijd dat ze bij de weegschalen die geboren zijn in 1979 -waar ik toe behoor- zijn aangekomen, is ondergetekende het allang zat en vertrokken naar de koffie-corner.

Ja mensen... Als ik kan kiezen tussen een tasje met roze glitters, eenhoorntjes, blij-ei stickertjes en troetelberen-zuurtjes of een bak hete en zwarte koffie......
Je weet waarom ik geen gevoel voor romantiek heb. De koffie riep. (Waar ik dan weer wel heel romantisch over zou kunnen doen. Het ultieme zwarte goud, magie in vloeibare vorm.)

De kans dat ik mijn vlam bij het koffiezetapparaat heb gezien is groot. Hij was waarschijnlijk aanwezig bij datzelfde verplichte seminar. Waarschijnlijk hebben we al heerlijk tegen elkaar aan staan zeuren dat het de grootste onzin is. Daarom hadden 'de Ouden' er nog wel geloof in, dat wij samen zullen komen. Geef ons immers een bak koffie en de kans dat het goedkomt is vergroot, wij vinden onze weg wel.

Ironie o ironie. Hij is waarschijnlijk een ander pad opgegaan dan in den beginne de bedoeling was en komt niet zo vaak meer in mijn omgeving. En ik? Ik heb een hartkwaal weten te ontwikkelen, waardoor ik niet meer zoveel koffie mag drinken.

Dus..

Mijn beste tweelingziel, mijn Maarschalk.

Man die mij completeert, zonder dat ik weet dat ik nu incompleet ben.

Koning van mijn gedachte.

Steller van belangrijke vragen, stimulator van mijn hartstocht.

Mijn filosoof, mijn dichter.
Mijn essentie en gedachtegang.

Heerser over mijn hart en ziel.

Ik schijn tegenwoordig thee te moeten drinken. Dat je het even weet.

Geheel de Uwe!

Mystic M