Lieve leukerds een leuke lieverds,
Een mens bestaat uit o ontzaglijk veel. Maar ondertussen begin ik te merken, dat het veel minder zou kunnen zijn.
Een mens eigent zich heel wat emoties toe. En omwille van die emoties ook gedrag.
"Er is mij toen en toen iets aangedaan. Daardoor heb ik die emotie en daardoor doe ik zo en zo."
En daar kunnen we jaren in blijven hangen en affirmaties omheen bouwen. We bouwen onze hele identiteit om emoties. Om gevoelens die blijven hangen door gebeurtenissen.
En dat is het stomste dat we met zijn allen doen.
Ik zeg bewust met zijn allen. Als we heel eerlijk zijn, doen we het allemaal, in meerdere of mindere mate. Iedereen hangt aan emoties, positief of negatief. En daar zouden we mee moeten ophouden. Emoties zijn namelijk om tijdelijke situaties. En je moet geen levensbelangrijke besluiten maken op tijdelijke situaties. Dat werkt gewoon niet.
We moeten met zijn allen beseffen voor onszelf wat de oorzaak is van de emotie waar vandaan we handelen. Die situatie moeten we nuchter benaderen en eventueel aanpassen of verwerken. Om vervolgens met een leeg, fris blad verder te kunnen gaan.
En nee, dit is niet makkelijk. Ja, het is heel makkelijk geschreven. En nee, ik heb niet de wijsheid in pacht en leef ook niet vrij van emoties. Ik ben een emotioneel mens. Je wilt niet weten hoeveel acties bij mij direct uit emoties komen, waar het brein geen seconde ook maar iets te zeggen heeft. Ik ben een borrelende bron van gevoel. Mijn ratio zit altijd op de achterbank, mijn hart en emoties zitten achter het stuur.
En toch probeer ik dat te veranderen. Want het is niet goed om mijn karakter te laten bepalen door de pijnen en angsten die ik in mijn leven heb opgebouwd en waar ik mij jaren mee heb geïdentificeerd.
De jarenlange angst voor mannen die ik had, direct uit mijn nare verleden opgebouwd en de emoties die erbij te paard gingen. Het verleden loste ik er niet mee op, al die andere mannen die ik tegen kwam hadden niets met dat verleden te maken, waren de veroorzaker niet. Maar ze kregen wel te maken met al het gif en de pijn die ik ongenadig over ze heen spoot, als een gewond dier dat om zich heen slaat. En vervolgens vond ik het wel vreemd dat ik met veel agressie en afwijzing te maken kreeg. Ik verwachtte dat ze wel zouden zien dat ik een naar verleden had en dat ze dus rekening zouden houden met mijn gevoel van angst. En dat ze dat niet deden, nam ik ze kwalijk.
Ik hing dat altijd aan mijn uiterlijk en fysieke beperking. Runder fecaliën. Uiterlijk en beperking hadden er over het algemeen niets mee te maken. Het was mijn eigen frustratie, pijn, angst en verwijt dat de mensen afstootte. Ik identificeerde mij met de gebeurtenis en de emotie, bouwde daar mijn hele karakter en reactie omheen. En daar stootte ik dus ook mensen mee af. Als ik de emotie los had gelaten en mensen met een open vizier had benaderd waren er veel meer mensen om mij heen blijven hangen. Dan had ik het mezelf een stuk makkelijker gemaakt en had ik het leven een stukje leuker ervaren.
Ik merk het nu ook. Hoe meer ik afstand begin te nemen van mijn emoties, hoe minder ik situaties op mezelf betrek, hoe leuker mensen mij vinden, hoe meer ze warm glimlachen wanneer ik iets zeg.
Laat emoties los. Je mag ze echt ervaren. Ze zijn belangrijk en bepalen een hoop wat betreft het verschil tussen de mens en de rest van het dierenrijk. Maar elke emotie is een tijdelijke reisgezel. Ze komen, ze gaan en komen weder terug. Wanneer jij in een emotie blijft hangen, wordt het vroeg of laat een blok aan je been. Ook wanneer het positieve emoties betreft. Je kunt immers niet altijd blij zijn. Er gebeuren nu eenmaal dingen in het leven die niet leuk zijn. Vroeg of laat maakt iedereen nare dingen mee. Al was het maar omdat er een ouder overlijdt, of iemand anders die je dierbaar is. En dan mag jij je best een hele tijd heel erg rot voelen.
Maar ik spreek uit ervaring: Blijf niet hangen in die emotie. Want jouw leven gaat door. Ook zonder die emotie. Dus heb je hem echt niet nodig. Niet je hele verdere leven. Ze komen allemaal wel weer eens voorbij.
Gevoelens zijn als gasten. Hartstikke leuk dat ze komen, maar na gezette tijd wordt het ook weer tijd dat ze gaan.
Geheel de uwe,
Mystic M.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten