Bij elke Terry Pratchett fan zijn Granny Weatherwax en Nanny Ogg bekende dames. Het is een duo dat elkaar (en vooral de wereld om hen heen) de huid vol scheld. maar als het puntje bij het bekende paaltje komt, helpen ze alles en iedereen.
Waar Nanny bekend staat als een goedzak, een gezellige moeder, is Granny de angst van iedereen. ze is streng, en niet vriendelijk te noemen. Ze gebruikt 'hoofdelogie' op iedereen.
Voorbeeld daarvan...
Je valt en je schouder schiet uit de kom. Pijnlijk natuurlijk. Wat je op dat moment wilt is een paardenmiddel dat de pijn verdoofd. Wat je echter op dat moment echt nodig hebt, is iemand die je even nog meer pijn doet. Diegene zet namelijk je schouder weer in zijn kom terug. En dan heb je daarna geen aspirien meer nodig. maar tot die tijd wel een ijzeren discipline en wil.
Granny is zo iemand die, als ze je aankijkt, het voor elkaar krijgt dat je doet wat ze zegt. Jij schreeuwt om pijnstillers. Zij zegt nee, ik ga je schouder weer in zijn kom zetten. En je laat haar begaan.
Dat is in mijn ogen magie. Weten wat men wil en weten wat men echt nodig heeft. En dat ook nog uit kunnen voeren. Zo wilde ik zijn. Zo wil ik nog steeds zijn.
Geen idee of dat gelukt is. Geen idee of dat me lukt. Maar ik hoop dat het me lukt. En dat ik daar de kracht voor krijg.
Het jammere van deze functie is dat lang niet iedereen je aardig gaat vinden. Enkel en alleen omdat je de waarheid zegt. En dat is wat men verbazend vaak niet wil horen, wanneer ze met een probleem of met verdriet zitten. Dan willen ze dat je met ze mee voelt.
Dat moet op zich wel. Maar wat de hele wereld zich eens zou moeten gaan realiseren, is dat je de problemen vaak zelf veroorzaakt hebt. En dan moet je uit je eigen, oude vertrouwde denkpatroon. Dat lukt echt niet wanneer de hele wereld om je heen mee gaat zitten voelen.
En degene die dan de praktische dingen doet (Namelijk jou hersens bij elkaar schrapen en deze weer in goede volgorde zetten, om vervolgens tot een heldere oplossing te komen.), is dan vaak degene die uiteindelijk de schuld krijgt.
Raar eigenlijk, hoe het menselijk brein op sommige punten volledig vast loopt.
