vrijdag 9 december 2016

Humor van Facebook

Wanneer je koekjes en cache niet automatisch geleegd worden, deelt je computer aardig wat informatie met het internet. zonder dat jij je hiervan bewust bent. Of daar toestemming toe hebt gegeven.
En FB heeft daar iets wonderbaarlijks mee gedaan.

De reden dat het gratis is, is omdat wij gebruikers vrijwillig allerlei informatie geven. Informatie, waar bedrijven graag achter komen. Zij kunnen je dan immers weer wat gaan verkopen. Bedrijven hebben dus ook een pagina. En betalen Zuckerberg en kompanen veel geld, om reclame te mogen maken.
Zodra je ergens komt, ook al staat je FB niet open, wordt daar informatie over gedeeld. Heeft dat bedrijf een reclame op fb, dan wordt daar automatisch een link voor gelegd, zodra jij inlogt op je favoriete sociale medium. Maar er worden ook linken gelegd. Want bedrijven betalen ook om op zaken vooruit te lopen en daarmee linken te leggen.

Hoe ik dat weet?
Nils e n ik hebben ons verloofd. Sinds ik dat alhier openbaar heb gemaakt en 3 sites voor jurken heb bezichtigd, wordt ik overspoelt met reclames in mijn tijdlijn over trouwlocaties, -benodigdheden, jurken en schoeisel.
Maar blijkbaar is er een internetbedrijf dat de boel positief voor me inschat.
We zijn namelijk nog lang niet getrouwd. Maar de eerste reclame over eenvoudig en in goede orde scheiden is al aan mijn lijn gekoppeld.

Fijn te weten dat de wereld der bedrijvigheid het zo rooskleurig met mij voorheeft.

woensdag 26 oktober 2016

Zal het UWV het dan toch leren?

Een paar weken geleden heb ik een brief gekregen van het UWV.
Ergo: De stress vloog uit mijn oren, nog voordat ik die brief überhaupt had geopend. Iedereen die langer dan 2 maanden te maken heeft gehad met het UWV weet dat dit, samen met de Belastingdienst, de meest dramatische instantie is van ons gehele land. Wollig taalgebruik, wijzen van het kastje naar de muur. Jou bij voorbaat zien als fraudeur…
Vergeet ik nog een drama? Vast. Maar je hoeft het lijstje niet aan te vullen. We weten het allemaal.

Desalniettemin…. Ik kreeg een brief. Hoop wollig taalgebruik. Iets over de wijziging van de wet en het opnieuw beoordelen van de gerechtigden. Het systeem vertelde dat ik inkomen heb uit werk. Dus ik word 5% gekort op mijn uitkering, per 1 januari 2018. Als ik het ermee eens ben hoef ik niets te doen. Als ik het er niet mee eens ben, moet ik reageren.
Wat. Denk. Je zelf? Wie gaat ermee akkoord dat ze 5% minder krijgen? Mocht je zo iemand kennen… Die mag die 5% maandelijks storten op mijn rekening.
Maar goed. Ik schrijf dat ik het er niet mee eens ben. Dat die 5 % extra niet is om van uit eten te gaan, maar voor mijn zorgverzekering. Dat ik niets extra’s heb op mijn basis verzekering, enkel voor mijn handicap. Meer kan ik niet betalen.
Vanmorgen ben ik gebeld. De man aan de lijn vertelde dat de brief gewoon uit de computer kwam rollen. Ze willen het koren van het kaf scheiden. Er zijn aardig wat mensen met een uitkering, die daar officieel geen recht op hebben. En de computer ziet alleen maar: Mevrouw werkt. Dus minder uitkering.
Meneer heeft mijn dossier bekeken en enkele vragen aan mij gesteld. Hij kwam tot de conclusie dat participatie voor mij niet makkelijk is en ik dus niet gekort mag worden. Dit krijg ik op papier van meneer. Dat vind ik wel fijn. Dan heb ik iets zwart op wit staan.
Ik hoef niet meer mee te doen aan allerlei herintredingsprogramma’s en werkervaringsplekken. Als ik daarom vraag, dan krijg ik dat. Maar wat meneer betreft mag ik doen wat ik wil, als straks mijn werk ophoudt in februari. Hij vond het prima als ik dan enkel vrijwilligerswerk ga doen.
Wat ik ga doen is mij nog niet helder. Ergens wil ik gewoon nog steeds meedoen in de maatschappij. Maar die hete adem van de overheid lijkt wel weer weg te zijn.

Ik ben voorzichtig in mijn optimisme, omdat dit mij enkel gezegd is. Ik hang pas echt de vlag uit wanneer ik het duidelijk zwart op wit heb.

vrijdag 26 augustus 2016

Bourkini

Discussie zat over het verbod op de bourkini. Filmpjes, kreten, klachten.
Het zou onterend zijn. En dwingelandij.
 
Dwingelandij?
Bourkini of niet. Als zo’n vrouw door haar man gedwongen zou worden zich te verhullen; denk je dan echt dat hij haar naar het strand of zwembad zou laten gaan? Denk je echt dat hij het goed zou vinden dat ze plezier aan het maken is in het openbaar?
Als de dwingelandij echt zo erg is als de media ons doen geloven, zijn die vrouwen niet zonder begeleider op straat te vinden. Dus zwemmen, bourkini of niet, zit er voor die vrouwen echt niet in.
 
Wat je er wel mee bereikt?
Nog meer olie op het haatvuur.
Nog meer onbegrip aan beide zijden.
Je slaat de dialoog dood.
En je beroofd vrouwen letterlijk van hun vrijheid. De dames die wel in bourkini op het strand zullen liggen en nu thuis blijven, omdat ze dat kledingstuk niet mogen dragen.
Ben je nou stoer? Heb je nu wat bereikt?
 
Ik noem het beroving van de vrijheid. Van het zogenaamd dwingen in zo’n kledingstuk (heb je daar bewijs voor?), ga je letterlijk naar de dwingelandij eruit. En dat laatste is wel bewijsbaar.
En het is ook nog eens meten met twee maten. Want wie bepaald welk kledingstuk wel mag en welk niet? En waarom mag een kledingstuk dan niet?
Wanneer minirokjes worden gedragen op het strand, is er niemand die mij verplicht om dat ook te doen. Wanneer ik dan aan kom hupsen in een broek omdat ik me niet blij voel in een minirok, krijg ik geen bon en word ik er niet op aangesproken.
Waarom beroof je die vrouwen dan wel van hun recht om een bourkini te dragen?
 
Ik zou willen dat ik voor mijn vakantie wist waar ik zoiets had kunnen kopen. Ik had ermee gelopen. En nee, ik ben geen moslima. Maar ik verbrand waar je bij staat. Tussen 11.00 en 15.00 vlucht ik van schaduwplek naar schaduwplek. Het water is een zone waar ik voor 16.00 niet in durf, om verbranding anders bijna een garantie is. En zo’n bourkini had mij een stukje meer bewegingsruimte gegeven. Ik had kunnen zwemmen wanneer ik dat wilde. Oftewel: Ik had een stukje vrijheid gekregen.
 
‘Maar die vrouwen moeten ook vrijheid en democratie hebben! Ze moeten kunnen kiezen!’ en meer van dat gebrul.
 
Lieve, lieve mensen. Wie garandeert je dat ze daar niet zelf voor kiezen? Heb jij dat ergens op een briefje staan?
Ook in de Islam komt vanzelf feminisme meer op. Dat is er deels al. En dat is een vuurtje, dat vanzelf meer verspreidt.
Maar het feminisme in de Islam moet op haar eigen wijze ontwikkelen en vertolken. Het feminisme uit de westerse wereld werkt domweg niet in die cultuur.
En nee, dat maakt die cultuur niet achterlijk. Hij is anders.
De moslima zal haar eigen vorm van feminisme moeten vinden. En op haar eigen wijze, binnen religie en cultuur, naar haar gelijkwaardigheid moeten strijden.
Dat kunnen die vrouwen prima. Daar hebben ze onze ‘beschaving’ niet voor nodig.
Wat ze wèl van ons nodig hebben, is de vrijheid om zelf op te staan en te zeggen wat ze wel en niet willen. Zonder dat wij met z’n allen gelijk een oordeel hebben over de hoofddoek of bourkini.
 

donderdag 28 juli 2016

Afscheid

Ik droomde van een bos.
Veel licht en groen. Fluitende vogels, een oase van rust.
Ik liep daar, over een half open plek. Ik was gelukkig, sereen. Ik voelde de zon op mijn gezicht. Ik rook het gras, mos en de bomen. Ik hoorde het leven in het bos en voelde mij verbonden
Er was een plek waar de grond was omwoelt. En jij lag daar. Half begraven. Met open, nietsziende ogen. De maden kropen over je haren.
Dit wrede beeld was een verstoring van mijn moment. Ik verstarde en keek. Niet wetende wat ik denken moest. En of ik nu blij moest zijn dat jij er niet meer bent of niet.

Ik schrok wakker en was verdrietig. Geschrokken, omdat jij de laatste tijd weer in mijn gedachten zit. En dat terwijl je al zo lang uit mijn wereld weg bent en daar ook niet meer welkom bent. Verbaasd omdat ik merkte het toch wel erg te vinden om je zo te zien. Ik had niet verwacht dat ik voor jou nog mededogen op kon brengen. Maar blijkbaar heeft tijd mijn wonden toch enigszins geheeld en mijn woede en haat laten bekoelen.
Misschien is mijn droom een teken. Het teken dat het klaar is en jij in mijn leven echt inderdaad symbolisch dood bent. Het duurde even, maar loslaten lukt.
Dat hoop ik maar. Want ik heb geen zin meer om nog tijd in jou bestaan te steken.

Wees een goede vader. Word de geliefde die je voor mij nooit geweest bent. Word gelukkig en leef je leven. Laat je oude leven los. En mij daarbij.
Vaarwel, slaap zacht.
Ik wandel verder door mijn bos, nieuwe avonturen tegemoet. Met de zon in mijn gezicht en de wind door mijn haren. Misschien fluit ik er zelfs wel een wijsje bij.

donderdag 9 juni 2016

Hullie begrijpen die ook nie


Ik google een cursus Nederlands.
Want laten we eerlijk zijn.... De laatste keer dat ik bezig was met de grammatica van onze mooie taal, was in 2004/2005. Dat is een beetje achterhaald, zullen we maar zeggen.
En ik heb altijd moeite gehad met de indeling van alinea's. Is dit nu wel of niet een nieuwe alinea en waarom dan wel/niet?
Dus ik googlen. En het duurt niet lang, voor ik een online cursus vind. En wat beweren zij dat serieus een correct Nederlandse zin is??!!
'Dat hebben hun gezegd.'
Serieus. Ik heb nog even gezocht om te kijken of ze dat niet als fout voorbeeld gaven. Maar nee. Het staat er echt. Ze willen beweren dat dit een correcte zin is.
Ze snappen klaarblijkelijk zelf het verschil tussen bezittelijk voornaamwoord en aanwijzend voornaamwoord ook niet.
Nu ja. Laat die cursus opfrissen van mijn taal voorlopig maar zitten. Ik geloof namelijk dat makers van cursussen Nederlands zelf ook op cursus moeten.

dinsdag 31 mei 2016

Like Martin Luther King

I have a dream.
The dream ISIS will cease to exist, for everybody will know their lies.

The dream 'Black lives Matter' will cease to exist, for everybody knows and acts like the colour of your skin doesn't mean anything. Therefor they will never jugde anymore and BlM is not needed anymore.
The Dream Native Americans and any other Nomadic People are able to live the lives they want on their homegrounds. Feel free to travel wherever they want.
The dream 'Ku Klux Klan' will cease to exist, for their lies are banned to the hell where they belong.
The dream no religious person will ever say again he or she is better than anybody else, because of their faith. Or another person has the wrong faith.
For eveybody knows we are all enlightened by the same devine power. But because we live in diverent parts of the world, in different environments, we see the power a bit different. Therefor we call it different. But we know it is the same power, when we are true to ourselves.
Celebrate your differences. Be amazed about them. Ask questions, but do not judge. for we are all the same.


You are my Brother and my Sister, no matter your:
Race
Sex
Religion
Sexual preferences
Political thoughts

We come from the same source, love. In our Gods we search for the same thing, love.
You may act different, call your Gods different, express your faith different. You may even renounce Them all in different ways.
You are my Brother. You are my sister.

Now this may sound like I'm some kind of a to late born hippie. But please, think about it.
Is that person who has a different faith than yours really so different? Are the Thora & Tenach, Bible and Quran really so different?

Please, stop judging by appearances.

zaterdag 9 januari 2016

Once

Once
I wanted to ask the Gods
Why They let happen all those tears in human's eyes
But I never did
Scared
That They would ask me
The same question

Once
I wanted to ask the Gods
Why They let happen all that fear in human's hearts
but I never did
Scared
That They would ask me
The same question

Once
I wanted to ask the Gods
Why They let happen all that pain in human's minds
But I never did
Scared
That They would ask me
The same question

Once
I wanted to ask the Gods
Why They let happen all the hate in human's souls
But I never did
Scared
That They would ask me
The same question

And once
I wanted to ask the Gods
Why They never listened to me or helped when I needed Them
And called, no SCREAMED out Their names
But I never did
Terrified
....


M. Kruit, 1994