Wijsheid in fantasy

Goed, ik blijf mijn kruistocht voortzetten.

Mensen vinden me vaak raar, als ik beweer dat er een boekenliefhebber zit in iedereen. Ik haal dan vaak de kinderjaren aan.

Het valt me op dat vele peuters en kleuters het lezen van boeken leuk vinden. Ook op de lagere school zijn velen lid van de bibliotheek en bezoeken deze regelmatig. Tot men naar de middelbare school gaat. Dan MOET je lezen. En men raakt de interesse kwijt. Al was het alleen maar omdat je een lijst krijgt waar je uit kiezen mag. Eigen inbreng wordt per definitie niet gewaardeerd. Je. hebt uit de lijst te kiezen en daarmee klaar. En het zijn vaak oubollige titels. Boeken die de jeugd al niet meer boeit sinds het tijdperk kruik.

De interesse vervaagd en ook na de middelbare schooltijd wordt het niet meer opgepakt. Zonde, want er zijn zoveel genres waar je uit kunt kiezen. Vroeg of laat kom je er eentje tegen die bij je past.

De mijne heb ik gevonden dat ik 14 was. Namelijk fantasy. Bij stom toeval, enkel omdat de titel me aansprak en het plaatje heftig was. Vuurzee van Weiss en Hickman. Mijn verslaving aan fantasy was geboren.

Op school probeerde ik mijn leraren altijd te overtuigen dat men niet zo denigrerend over dit genre moest doen. Er zitten literaire werken tussen en helemaal zonder inhoud is het zelden. (Feist vind ik daar op een aantal titels na de uitzondering op. Maar dat is een persoonlijke mening.)

Dit zag ik echter altijd verkeerd, niet eens anders. Fantasy bracht niets bij en was geen verrijking van je kennis.

Ik kan het dan ook niet laten, een passage te delen met jullie, uit een fantasy-boek. Geschreven door W.J. Maryson, één van de weinige fantasy schrijvers van Nederlandse bodem. De passage komt uit de serie 'Meestermagiër'. Het tweede zwaard: Emeandor. Dit is dan ook  het tweede boek uit de serie. Hoofdstuk 27, Nillenu.

'Hoe is het om te sterven, meester?'

'Mensen sterven vele malen, jongen'

'Dat begrijp ik niet meester. Wat zou er dan kunnen gebeuren en hoe vaak zal ik sterven?'

'Dat is aan jou.'

'Ik begrijp u niet, meester.'

'Denk na. Volg je primaire gedachten en leg de gedachten van het tweede plateau ernaast. Wat zie je.'

'Ik begrijp u nog steeds niet, meester'

'Goed dan. Deze keer zal ik je gedachten volgen. De vrezer sterft duizend doden., want hij wordt keer op keer neergemaaid door het zwaard van angst. De dreiging zuigt energie uit hem weg en als het moment daar is, is hij verlamd.'

'Ja meester.'

'Ook degene die doelen boven zijn vermogens nastreeft, leeft in voortdurende angst.

Maar wie in evenwicht is met zijn gevoelens en zijn vermogens kent weinig angst en sterft éénmaal, als zijn tijd daar is.'

Zo, hier is even wat filosofie. Kom me nu nog eens vertellen dat fantasy over niets meer dan elfjes en kabouters gaat. En dat het voor mensen is die hun kindertijd niet los kunnen laten. Of dat het niets toe kan voegen aan je leven.