'Internet geeft je in 0.04 seconden wel 100.000 antwoorden; een bibliothecaresse geeft je binnen 10 minuten het juiste'
School laat bruisen. Ik word geïnspireerd door de mooie mensen waar ik mee mag praten, de stof die ik mag leren. Maar ik word ook geconfronteerd. Met leerpunten in mijzelf, onderdelen van mezelf waar ik nog 'iets mee moet' en waar ik naar moet kijken. Punten die zorgen voor frictie en wrijving.
Filosofie is zo'n vak. Ik raak ervan in verlamming. Ben ik nu niet slim genoeg? Heb ik niet genoeg algemene kennis? Denk ik te simpel? Of juist te ingewikkeld? Of heb ik domweg mijn denkers nog niet gevonden?
Oosterse filosofie gaf een stroomstoot. En ik kwam er al snel achter dat één van de redenen daarvoor was dat men in het oosten de denkwijze niet zo gestript heeft als dat we hier in het westen doen. Religie is daar niet per sé losgekoppeld van, het kàn. En kunst loskoppelen van filosofie is daar ondenkbaar. Dat is voor mij persoonlijk veel logischer dan al die aparte scholen die wij hier in hebben.
Maar nu ben ik dus bezig met existentiële filosofie. En ik raak de draad een beetje kwijt. Zo veel vragen die ik heb, maar geen antwoord, behalve wikipedia. Terry Pratchett noemde dat -mijns inziens volledig terecht- Wickedpedia. Ook ik vertrouw dat niet geheel.
Dus? Ik pak zo mijn computer, aantekeningen en reader. Alles in een tas, met pen en papier. Ik zit zo meteen weer heel ouderwets te werken in de bibliotheek. Daar hebben ze vast wel boeken die mij kunnen helpen. En anders een aardige medewerker die soelaas kan bieden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten