Ik kom nog eens op een idee.

Lieve leukerds en leuke lieverds,

 

Het was vannacht weer zover. Status van totale melancholie. Geen enkele vorm van actie. Apathisch voor me uit zitten kijken met een glas in mijn hand, tot een uur of 2. Voor me uit zitten staren, zonder dat er iets constructiefs gebeurde.

Waarom verval ik in totale apathie, terwijl ik nu juist iets wil gaan ondernemen? Hoe te beginnen?

Mijn beste Yoda interpretatie: 'You either do, or do not. Complaining, helps not.'

Ja, ik weet het. Crappy en slecht. Maar het geeft een beetje mijn status van apathie aan. Want ik ben lekker aan het klagen, maar heb nog steeds geen contact opgenomen met de theoloog. Geen idee hoe ik beginnen moet. En een  'Ja, hallo, mijn naam is M.K. en ik heb wat probleempjes.' Blijkbaar is mezelf confronteren nog steeds wel eng. Mijn mond over verandering groter dan mijn daden.

En ja, ik ben in ieder geval weer ergens mee bezig. Ik schrijf het internet helemaal vol met hele filosofische dilemma's, klets over het gaan lezen van Thomas van Aquino, Soren Kierkegaard, Plato, Sokrates en Aristoleles, maar ben nog steeds geen lid van de bibliotheek. Ik heb de site bekeken en de verschillende abonnementen bestudeerd, maar verder dan dat komen we nog niet.

 

Te veel drinken werkt ook niet mee. Ik zit gammel van de sulfieten en het slaapgebrek te tikken. Kan best onder het kopje 'niet zo handig, dame K'.

Ik voel angst. Zo veel angst. En ook allerlei schuldgevoelens. Mijn zondige ziel en zo verder. Anderen zijn het niet met mij eens, zij denken dat het allemaal wel los zal lopen en er geen plek klaarstaat in de hel of het vagevuur met mijn naam erop. En hoe harder zij dat roepen, hoe zekerder ik word dat het wel zo is.
Vandaag of morgen zal ik het ook nog wel uitwerken waarom ik denk van wel. Iets in de richting van: 'Waarom ik zal branden, reden 1' en zo verder. Ben benieuwd op hoeveel redenen ik uit zal komen.

 

Mmmmmm. Misschien moet ik die redenen inderdaad maar schrijven. en dan sturen aan die theoloog. Wat is het ergste dat ze kan doen? Me als hopeloos geval wegschrijven en niet reageren. Op dat moment ben ik niet verder dan waar ik nu sta. Dan heb ik het in ieder geval wel voor mezelf eens op een rijtje gezet.

 

Weet je, zo'n log bijhouden is echt ergens goed voor. Al tikkende krijg ik gewoon inspiratie.

 

Geheel de Uwe,

 

Mystic M.