Lieve Nornen,
Het is niet dat wat je zegt me niks doet, noch dat ik het niet serieus neem. Jij zit immers toch echt in een andere wereld dan ik. En ja, daar woeden stormen.
Ik zie het, op afstand. Wanneer ik in de lucht kijk, naar het universum en de Goden…. Ik zie de oorlog. Geen idee welke het is. Het is de zwarte oorlog. De oorlog voorbij Ragnarok. De wereld voorbij vergetelheid.
Maar dat is niet mijn oorlog. Ik hoor daar niet. Op de één of andere vage manier, loop ik naar de normen en profetessen. Zij mogen mij vertellen. En tegelijkertijd buigen voor het verhaal
En daar. In dat kernpunt van vertelling waar alles samenkomt. Niet om geweldig te zijn of van ego te spreken. Maar daar in nederigheid….
Wat is mijn taak. Wat hadden jullie nou daadwerkelijk voor mijn in gedachten?
Geheel de Uwe,
Mystic M
Geen opmerkingen:
Een reactie posten