Echt, serieus.
Ik heb een hoop gekregen, de afgelopen weken. En de wereld ziet er weer voorzichtig rooskleurig uit.
Tuurlijk. Ik heb daar kneiterhard voor gewerkt. Het is niet komen aanwaaien. (Zoals niets in mijn leven. Maar dat is een ander verhaal.)
Desalniettemin gaat het de laatste tijd in een stroom versnelling. Ik lijk een hoorntje des overvloeds te hebben gekregen. Ik moet nog steeds voorzichtig zijn, maar ik kan wel leuke dingetjes kopen. Als ik maar niet te hoge eisen stel. Dat is alles wat ik wilde. Leuke dingetjes kunnen doen. En dan hoefde dat echt niet mega duur te zijn.
Ik wilde graag een baan, waardoor ik mijzelf kan onderhouden en niet meer afhankelijk zou zijn van de WaJong. En ik heb een functie gekregen met een rooskleurige toekomst. Ik moet nog voorzichtig zijn, maar mijn toekomst ziet er beter uit dan die van menigeen, als ik de berichtgevingen moet geloven.
En daarnaast gaat het ook voorzichtig beter met de huisjes. Al is die jubelstemming echt onderdrukt.
Ik ben ervan overtuigd, dat er voor mij gezorgd wordt. Dat er schikgodinnen zijn die mijn harde geploeter hebben gezien en mijn gebeden hebben gehoord. Mijn tranen hebben ze waarschijnlijk geraakt. Want het gaat allemaal kalmpjes aan de goede kant op. Mijn bootje vaart naar een mooie stroming, om daar verder te kabbelen in een zonnig stroompje.
En daar ben ik de schikgodinnen, engelen of hoe je het ook wenst te noemen zo dankbaar voor. Ik kan het wel uitschreeuwen (en dat doe ik op mijn manier ook) en op grote spandoeken plakken. Maar dat laatste doe ik dan weer niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten