Gewelddadige verhalen.. Ze moeten verbannen worden

Lieve leukerds en leuke lieverds,

Ik begin mij een beetje zorgen te maken. Zorgen om wat meiden en jonge vrouwen wordt voorgeschoteld en wat ze lezen.

Ik zit op Facebook. En ik lees me gemiddeld redelijk stuk. Dat komt in het algoritme van de social media terecht en dus krijg ik daar reclame over.

Daarnaast zoek ik me het rambam op het internet om mijn relatie uit het slop te halen. Over hoe ik hem een beetje verlijden kan, wat een man nu lekker vindt en waar ik hem mee verwennen kan.

En ook dat zie je gelijk terug in de reclames. Ik krijg namelijk verschrikkelijk veel reclame over erotische verhalen.

Niets mis mee. Ik word wel blij van een goed omschreven vrijpartij. En van een beetje geweld ben ik echt niet vies. Ik houd af en toe van agressie in de slaapkamer. Maar om dat nu te gaan verheerlijken?

Steeds vaker zie ik verhalen waarin de vrouw gewoon onderdrukt wordt. Waar geweld in voorkomt dat tot letsel leidt. Dat wordt dan omschreven als iets dat ondergaan moet worden, om er uiteindelijk beter van te worden. Als iets waardoor je sterk wordt en wat te bewonderen is. Want uiteindelijk komt die prins op dat witte paard, die je redt en alle ellende laat vergeten.

Welnu, als persoon die daadwerkelijk met allerlei vormen van verkrachting en geweld te maken heeft gehad kan ik je verzekeren dat dit niet het geval is. Je vergeet het niet. Het brengt beschadigingen in je karakter en littekens op je ziel die nooit meer weggaan. Het is een traumatische ervaring die helemaal niet te romantiseren is, noch te verheerlijken. Je kunt er mee leren omgaan, je kunt het leren dragen en accepteren. Het zo inpassen in je leven dat het draaglijk is, onderdeel wordt van je geheel en je er niet langer door belemmerd wordt. Maar het gaat niet  weg en er is geen prins(es) op wat voor paard dan ook die je er ooit van zal kunnen redden.

Allerlei films erover maken en verhalen, waarin vrouwen worden geslagen en dat verheerlijkt wordt, helpen niet. Het is onterend, disrespectvol en een aanfluiting voor iedereen die probeert een beetje een fatsoenlijk mens te zijn. Grof geweld hoor niet thuis in de slaapkamer.

"Huh? Wat? Maar jij deed aan SM." hoor ik mensen nu denken. Ja. En dat is géén grof geweld. Er zijn namelijk harde afspraken over wat er wel en niet gebeuren mag. Wanneer het leidt tot lichamelijk letsel ben je sowieso te ver gegaan, want dat mag niet. Lichamelijk geweld wordt niet verheerlijkt. Het gaat er soms hard aan toe als dat de wens van de sub is, maar altijd met respect en een grens. Ik vind het heel moeilijk om uit te leggen. Maar het is toch echt anders dan al die zogenaamd erotische verhalen waarin alle dames per definitie weerloze wezentjes zijn die onderworpen, misbruikt en mishandeld worden. Sowieso is één verschil tussen de 'verhaaltjes' en de echte SM dat in de verhaaltjes de vrouwen het eigenlijk niet willen. Als in de SM de sub niet geslagen wil worden, gebeurt dat niet. Daar komen die harde afspraken weer om de hoek kijken, waar ik het al eerder over had.

Het zou zo fijn zijn als die zogenaamde scene die over geweld en seks schrijft eens echt zou weten wat SM nu echt is, in plaats van dat ze er maar een beetje op los fantaseren. Het zou een hoop verwarring uit de weg helpen.

Geheel de Uwe,

Mystic M.

Kunnen we de 'woke people' svp weer laten slapen?

Lieve leukerds en leuke lieverds,

Ondertussen weet ik het op sommige punten ook niet meer. En het kan dus zijn  dat ik in herhaling val. Wat wel zeker is, is dat mijn mening wat aan het verschuiven is. Of aan het verdiepen, ik weet het zelf ook niet helemaal.

Er is een volledig nieuwe stroming in het politieke scala. Mensen die zichzelf 'woke' noemen.
Ik begreep er een hele tijd niets van. En nog steeds is het mij niet geheel duidelijk, al word ik er overal en nergens steeds vaker mee geconfronteerd. Ze nemen namelijk steeds meer ruimte in beslag, op allerlei fora en in allerlei groepen. Ze vechten tegen de 'rijke witte heteroseksuele man' en willen alles anders. Het is een mix van vechten tegen racisme, het feminisme, gelijkheid, uiten van seksuele voorkeur.
en op zich ben ik het met alle punten eens. Ik vind het prima wanneer men zich geen vrouw of man voelt en dus een X in het paspoort wil. Al begrijp ik er ook geen reet van.
Het voelt zo alsof deze mensen de hele dag bezig zijn met het zijn of niet zijn van een geslacht. Wie en wat je bent bestaat toch niet uit met welk geslacht je ter wereld kwam? Of hoe men je aanspreekt.
Misschien ligt dit aan mij. Van alle issues die ik heb, is mijn geslacht er geen één. Ik ben zielsgelukkig met het feit dat ik een vrouwtje ben. Ik bedoel... Hoe vaak zal ik ondertussen niet verkondigt hebben dat broeken in mijn ideologie voor mannen zijn? ( En dit is echt een persoonlijke mening. Als andere vrouwen wel in een broek willen lopen, moeten ze dat lekker doen. En wanneer mannen in jurken of een rok willen lopen... Be my guest.) Ik voel me echt het gelukkigst in jurk, vrolijk in de make-up, met hakjes en opgestoken haartjes. Liever geen 'degelijke jas' voor mij, die gebruik ik echt alleen als het koud is of wanneer ik iets heftigs ga doen op het strand of zoiets. Ik wil een halflange, tot lange jas die haast op een tweede jurk lijkt. Ik ben een vrouw en dat zul je weten, dat zul je zien. Maar het is nu niet dat ik alles enkel bekijk vanuit die visie.

Waar ik me wel stijf aan erger, is dat het een groep is die steeds meer standpunten over neemt, er wat over gaat brullen en eist dat iedereen het er dan maar mee eens is, er rekening mee houdt en het allemaal overneemt. Zij weten hoe het zit, hebben de waarheid in pacht en bepalen wat er gebeuren moet.
Ik tril op mijn benen van kwaadheid. Want weet je. Ik herken me in geen van de verhalen die deze 'woke people' de wereld in slingeren. Over de #metoo beweging. Over de inclusie wat betreft mensen met een beperking. Over vrouwen die mishandeld zijn, biseksueel en andere normen en waarden hebben dan dat geldend is in dit deel van de wereld waar wij leven. Mijn handicap verwordt tot een politiek statement, mijn geaardheid tot een levenswijze.
Ik voldoe niet aan de doorsnee wereld. Want ik ben mank. - O nee, dat mag ik niet zeggen, ik moet vertellen dat ik gehandicapt ben. KOTS.- Ik ben mishandeld, verwaarloosd, stelselmatig verkracht en door meerdere personen, biseksueel en hang een polytheïstisch geloof aan.
Maar geloof me. Ik heb geen 'woke people' nodig om voor mij te strijden. Ik zit niet te wachten op zogenaamde feministen die elke man aan de hoogste boom willen hangen, om wat een groep vrouwen is aangedaan. -Die helaas wel groter is dan de cijfers je doen vermoeden.- De vrouwen die dat willen doen zijn namelijk geen feministen, maar mannen-haatsters.
Daar wil ik niets mee te maken hebben. Ik krijg eerder de neiging om weer in mijn kast te kruipen, deze hermetisch af te sluiten, de sleutel te versmelten en mijn eigen regenboogvlag ritueel te verbranden. Om mijzelf als 'heteroseksueel' door de wereld te laten gaan en al het andere in mij systematisch te gaan ontkennen en de kop in te drukken. Want tot het beeld wat er nu wordt gecreëerd wil ik - koste wat het koste- onder geen beding behoren.
Daarnaast heeft niet elke man mij wat aangedaan. Het is een kleine groep mannen geweest, die op één hand te tellen is. En die zou ik inderdaad graag een een hoge boom willen zien bungelen. Geloof me, daar heb ik volledige fantasieën over, waardoor ik soms wel eens twijfel aan mijn eigen geestelijk gezondheid. Want die ideeën zijn ziekelijk te noemen. Maar de rest van het mannelijk halfrond heeft niets van mij te vrezen. Ik haat ze niet, ik beschuldig ze niet, kan ze waarderen en adoreren. En ze hoeven zich ook niet helemaal aan te passen of hun mannelijkheid in te dammen.
Wat ik wel graag van ze zou willen? Erkennen dat er een kleine groep rotte appels is die niet alleen mijn leven vergallen, ze verpesten ook het algemene beeld van de wereld.
Ook zou het fijn zijn als ze niet meer snel beginnen te brullen dat een vrouw overdrijft wanneer ze duidelijk is, of te veel is als ze veeleisend is. Want ze is niet veeleisend. Ze weet wat ze wil. Niet iedere man kan daar aan voldoen en dat is niet erg. Ook niet elke vrouw kan voldoen aan de wensen van de man. Dat is ook gewoon, dus waarom de wensen van een vrouw niet?
Een man moet man mogen zijn. Ik vind het lang niet altijd even leuk, maar een man is nu eenmaal verslingerd aan geweld. Daar schijnen ze op te gedijen. Zit ingebakken in de genen, komt vroeg of laat aan de oppervlakte. Kijk de geschiedenis er maar op na. 
Dan kunnen vrouwen  aan alle kanten proberen dat te sussen, door om ze heen te fladderen en zoet voor ze te zijn tussen de lakens, maar dat helpt niet. Niet dat de heren op dat laatste veel commentaar zullen hebben, hun agressie moeten ze nog steeds kwijt. En als wij vrouwen dat dan te lang in gaan lopen te dammen, zullen de heren zich vanzelf gaan verzetten. Eerst tegen hun eigen onvrede, uiteindelijk tegen de vrouw.
Laat mannen gewoon lekker hun testosteron botvieren. Sommigen kunnen dat doordat ze gaan voetballen, anderen doen aan kickboxen. Ze vinden allerlei wegen om dat testosteron te laten gelden. -En ik kan er soms oprecht van genieten, al die testosteron. Maar dat zal wel komen omdat daardoor mijn oestrogeen in overdrive gaat. Ik vind dat opwindend.- Helaas zijn er ook aardig wat exemplaren die daar niet tevreden mee zijn, een reden zoeken in religie, macht, land, of vrouwen en ten strijde trekken. Waardoor er dus weer anderen zijn die ook ten strijde trekken, om dat onrecht de kop in te drukken.
Zie je wat hier gebeurt? Mannen zat die uit eerbare gevoelens de wapens opnemen. Die ècht huis en haard willen beschermen, zodat er kinderen in veiligheid kunnen opgroeien. Vrouwen veilig over straat kunnen lopen zonder aangerand te worden. Iedereen zijn of haar mening in het rond mag strooien, zonder te moeten vrezen voor zijn of haar leven. Mannen willen naast sterk zijn, nu eenmaal graag beschermen.
Welnu, ga je gang. Mij zul je daar niet over horen klagen. Ik vertroetel graag. Dus bescherm mij vooral tegen de enge wereld, ik huppel wel rond met koffie, thee, koekjes en al het andere dat uit de keuken komt.
En wil je niet aan dat patroon voldoen? Het zou fijn zijn als de wereld waar we in leven echt wat gelijker zou zijn. Want ja, we leven wel in een maatschappij waarin alleen de 'mannelijke kwaliteiten' echt worden gewaardeerd. De 'vrouwelijke kwaliteiten' zijn een ondergeschoven kindje. En ja, wanneer een vrouw zich uitspreekt is ze bazig, terwijl een man wordt gecomplimenteerd om zijn vastberadenheid. Wanneer een vrouw noten op haar zang heeft is ze veeleisend, een man weet wat hij waard is. En dat idee klopt niet. Dat zou gelijk getrokken moeten zijn.

Maar verder..... Ik blijf wel behoren tot de slapende meute. Ik voed mijn dochter op, tot een jonge vrouw die weet wat ze wil en weet dat ze alles kan bereiken wat ze wil. Ik probeer haar te leren dat ze zelf na moet denken. Zelf onderzoek doen en twijfelen aan alles wat ze hoort en leest. Ja zelfs datgene wat je ouders je hebben geleerd.
Ik adoreer de halfgoden die ons land beschermen. De mensen in de uniformen, die ons op allerlei manieren helpen en dag en nacht lijf en lede inzetten zodat wij door kunnen met ons bestaan.
Ik lees me suf en doe mijn best om mijn brein weer op de rit te krijgen. Gezond van lijf en lede. Want ik mag dan een beperking hebben, dom ben ik niet. Ik heb de wereld nog wat te bieden. En nu ik weet hoe ik dat wil doen, wil ik de schoolbanken weer in. Hard werken om dat te bewerkstelligen.
Ik ben niet wakker. Ik hoop gewoon op mijn manier bij te kunnen dragen aan een betere wereld, waarin iedereen mag zijn wie hij of zij wil zijn. Waar ruimte is voor ontwikkeling en iedereen gelijk behandeld wordt. Voorlopig blijft dat vrees ik een utopie en een droom. Maar schreeuwen en slaan gaat er zeker niet bij helpen.





Geheel de Uwe,

Mystic M

Algemene update. Ik lijk toch echt een vrouw die koopziek is.

Lieve leukerds en leuke lieverds,

Dit logje wordt wat algemeen, denk ik. Niet echt een mening of een standpunt. Gewoon een kijkje in het hoofd van Mystic M. Soms lijk ik net een echt mens.

Gisteren ben ik weer bij de psycholoog geweest.

Ik dacht dat ik EMDR zou krijgen. Maar nee, we zijn wat zaken afgegaan. Ik gaf daarbij ook aan dat ik erg gefrustreerd was over het feit dat ik nog niet gebeld had. In dit telefoontje was het meer de angst dat ik ergens halverwege de opleiding eventueel zou afhaken. Zo veel dingen die tegelijk op me af komen. Geen idee meer waar te beginnen. Dus ik moest de instantie bellen om een gesprek aan te gaan met iemand die het beroep al uitvoert.

Helaas direct de voicemail. Dus nu een knoop in de maag. Want word ik wel teruggebeld?

Allerlei emoties en gevoelens die door me heen schieten. Ik wil ze weg eten. Maar ook niet, want ik wil niet meer aan coping doen.

Ik wil een fles wijn wegwerken. Maar toch niet, want dat is coping. En ik wil gewoon niet meer drinken.

Vooral een gevecht. Dat duistere stemmetje dat zegt: 'Kijk nu zelf eens naar wat je tikt. En jij wilt geestelijk verzorger worden? Serieus? Word jij dan je eigen eerste cliënt? Dat kun jij toch niet? Ze willen zo'n kreupel brok ellende echt niet'.

En aan de andere kant een bibberend maar Willems stemmetje dat zegt: 'Ik ken die hel. Ik ken die put. Dat maakt mij juist een goed gv'er. Ik weet wat voor duisternis mensen doorgaan. Dat is niet alleen mijn hel, ik heb verdorie de landkaart gemaakt. Dat maakt mij juist sterk . Alleen die laatste angsten nog doorstaan. Ook ik ben mens'.

Ik wil zo graag. De laatste kettingen doorbreken die mijn ziel gekluisterd houden. De stomme gedachten de laan uit sturen. Wat ik heb meegemaakt maakt juist dat ik herken. En dat mensen zich op hun gemak voelen. Ze hoeven zich niet groot te houden, ik weet immers hoe sterk ze al zijn, maar ken ook hun vijand.

Je eigen geest is door alles wat je ziet en meemaakt in je leven je sterkste wapen, maar ook je ergste vijand.

Geef mij de kracht,

Te doen waar ik voor ben geboren.

Laat mij de Goden eren,

In elke stap die ik zet.

Ga met de Goden

Eer hen

Dank hen

Heb ze lief

Dit wat betreft mijn psychologische stappen.

Verder heb ik de laatste maanden erg veel gekocht. Te veel, mijns inziens. Ik lijk bijna een koopverslaving te hebben. Ik vind het gewoon leuk om dozen uit te pakken. Maar nu moet ik toch echt stoppen. Mijn make-up lade puilt uit, ik heb genoeg kleding en ook leesvoer het ik de rest van het jaar afdoende. Leuk dat ik mijzelf af en toe verwennen moet, het wordt nu een beetje gortig. Daarnaast ben ik aan het sparen voor een cosmetische ingreep. Er zal wat met mijn spieren gedaan worden, waardoor ik weer strakker in mijn lijf ga zitten. Een soort plastische chirurgie, zonder dat er in je huid gesneden wordt. En daardoor blijf ik dus wel herkenbaar als mezelf. Ik heb geen zin om een soort Marijke Helwegen te worden. Eerst ga ik mijn gezicht aanpakken. Daarna wil ik ook mijn 'zwanger-buik' aan laten pakken. En ook wil ik graag dat mijn boezem weer wat strakker is. De tepels hangen nu wat naar beneden. En nee, ik hoef echt niet meer de pronte boezem die ik had toen ik 20 was. Maar ik zou het wel fijn vinden als ze weer omhoog keken en wat blijer waren. Afvallen, aankomen, afvallen aankomen, zwanger raken, borstvoeding geven, afvallen. Het heeft mijn dames geen goed gedaan. Ik snap wel dat ze wat sipjes zijn. Tijd om ze een beetje te verwennen en weer blij en omhoog te laten kijken.Maar dat komt dus wel op zo'n € 1350,- per ingreep neer. En dat moet je van te voren in één keer neertellen. De eerste reeks heb ik bijna bij elkaar. Dat kan, als het goed is, in juni van start. Mijn boezem en buik zullen dus nog even moeten wachten. Mijn gezicht staat hoger op de ranglijst. Dat is immers het eerste waar men naar kijkt. Daarna weet ik nog niet. Dat zie ik dan wel. Voorlopig is mijn gekoop klaar, in ieder geval. Gisteren heb ik het laatste besteld. Met permissie, want er zitten hoofdzakelijk cadeautjes in de bestelling, voor de verjaardag van mijn nichtje aanstaand weekend.

Geheel de Uwe,

Mystic M.

Soms heb ik gewoon geen mening

Lieve leukerds en leuke lieverds,

Soms wil ik gewoon niet. Even geen mening, niet nadenken en niet uitzoeken.

Ja, je leest het goed. Ook Mystic M heeft dingen waar ze niets over weet. Vaak gaat het over dingen waar ik dan ook niets over wìl weten. Ik wil bijvoorbeeld geen mening hebben over vissen (de hengelsport) of de Formule 1. Voetbal interesseert me niets en sport in het algemeen vind ik op topniveau alles behalve interessant. Het draait, mijns inziens, daar enkel om geld. (Heb ik stiekem toch een beetje een mening over sport.)

Het gekke is, dat dat niet lijkt te mogen. Sinds de komst van het internet  en allerlei websites en platforms, lijkt iedereen overal een mening over te moeten hebben. Er is immers informatie uit vele bronnen, dus een mening zul je hebben!

Dat veel van die bronnen hun dikke duim als bron gebruiken, dat wordt verzwegen. Onder teksten die begeleid worden door 'Het is zo dat" en 'Iedereen weet wel dat' wordt er allerlei onzin de wereld in geslingerd. En niemand die dat lijkt te corrigeren. Sterker nog.. Wanneer je een keer een kritische vraag stelt, ben je juist niet kritisch en vertrouw je te veel 'op het systeem'.

Prima mensen. Inderdaad is het goed om elk systeem met argus ogen te bekijken. Maar kritisch moet je altijd zijn en op alles. Wanneer je een ander antwoord wenst, zul je dat altijd wel ergens kunnen vinden. Dus als jij wilt dat paars rood is, is er vast wel iemand het met je eens. Maar de meeste mensen zullen toch nog steeds zeggen dat het paars is.

En wanneer je met alternatieve uitkomsten komt, dien je net zo kritisch te zijn. Want waar zijn die bronnen op gestoeld? Wie heeft daar het meeste baat bij het antwoord? Gebruik je zelf je hersens nog en vergelijk jij bronnen en informatie met elkaar? Wanneer er wordt beweerd dat het bewezen is dat puntje puntje puntje... Kijk jij dan naar de bronvermelding? Ik kan ook brullen dat het bewezen is dat iedere Nederlander een tientje naar mijn rekening moet boeken. Dat is dan echt niet bewezen. En er zullen weinig mensen zijn die het ook doen. Al staat mijn rekening gerust open voor donaties.

Soms wil ik gewoon even niet. Omdat ik geen zin heb om op zoek te gaan naar de goede informatie. Of omdat het onderwerp me gewoon niet boeit. Dat mag, dat kan.

Ik verwacht echt niet dat iedereen interesse heeft in mijn geloof, of überhaupt iets met religie en spiritualiteit heeft. Het hoeft echt niet.

Geheel de Uwe,

Mystic M

Vaccinatie van een Wappie

Lieve leukerds een leuke lieverds,

Het is zo ver! Aanstaande zondag krijg ik mijn eerste vaccinatie. En 28 juni de tweede.

Ja ja, ook ik krijg mijn 5G chip en over zeven weken wordt deze geactiveerd. Of voor het eerst uitgelezen, net wat de verlichte zielen erover zeggen.

Ja. Ik ben er eentje die de vaccinatie haalt. En ik zal je precies uit de doeken doen waarom.

'Verlichte' zielen beweren om mij heen nog wel de volgende stellingen:

1: De egoïsten halen de vaccinatie zodat ze weer op vakantie mogen

2: De onwetenden halen hem om ouderen te beschermen.

3:  De meute doet het omdat iedereen de vaccinatie haalt

Maar de realist zegt: God zij dank heb ik gezond verstand en sta ik omkoping niet toe. Blijf zuinig op jezelf, je blijft uniek.

En nog meer stellingen in deze strekking. Vaak zijn de teksten voorzien van vele spel- en taalfouten.

Ook grappig is dat ze het geregeld hebben over dat je gegevens niet veilig zijn en dat er steeds meer druk op je uit wordt geoefend om je gegevens te delen.

Ja, dat is zo. Maar daar gebruiken ze echt die chip niet voor, hoor. Dat hebben ze allang. En je betaalt er vaak ook nog voor. Of je deelt je gegevens in ruil voor 'gratis' diensten en kortingen. Maak je gebruik van één of meerdere van de volgende diensten en producten?:

A: Facebook

B: Google Chrome

C: LinkedIn

D: Twitter

E: Een paspoort waar jij je vingerafdruk voor gaf

F: Tiktok

G: AH Bonuskaart op naam (of andere supermarkt met zo'n optie)

H: Gall en Gall kaart op naam

I: OV chipkaart op naam

J: Een telefoon abonnement

K: Een Smartphone

L: Digi-D

M: Een bankpas

N: Een creditcard

O: Een ANWB pas

P: Een Sociaal Fiscaal nummer (al heet dat tegenwoordig anders)

Gefeliciteerd! Jouw gegevens en persoonlijke informatie zijn allang bekend bij vele instellingen en de overheid En meer afdelingen en bedrijven dan je wilt weten hebben deze gegevens gekregen, van één van deze producten die jij hebt.

En ga de lijst nog eens na. Voor hoeveel van deze diensten heb jij ooit betaald of betaal je nog steeds? Sowieso voor je smartphone en je abonnement. En waarschijnlijk kun jij mijn lijst ook nog wel aanvullen met andere diensten en producten.

Die vaccinatie hoeft dus helemaal niet te worden voorzien van een 'tracking-chip'. Want jij hebt al weet ik het hoeveel kaarten en diensten die alle informatie verschaffen die men nodig heeft. Dat kost de bedrijven niet tot nauwelijks iets. En de overheid is niet gebaat bij het uitgeven van miljarden aan een vaccinatie voor informatie die ze redelijk makkelijk via allerlei kanalen al hebben.

Nee, verlichte ziel. Tot nu toe heb je mijn redenen voor de vaccinatie niet genoemd. Althans... Niet de hoofdreden.

Ik neem de vaccinatie in een verwoede poging mijzelf een beetje te beschermen tegen de domheid van de mensen om mij heen. En zoiets beweerde je inderdaad. Maar niet met mijn insteek

Want iedereen heeft het over het virus, de regels en de bestrijding van regels en het virus. Over een eventueel vaccinatie paspoort en eventuele plicht. (Daar vind ik ook iets van, maar dat is even niet ter zake doende) Maar weet je waar niemand het over lijkt te hebben? De OORZAAK van dit soort pandemieën!

Dit soort ziekten ontstaan omdat de mens al jaren volledig in disharmonie leeft met zichzelf en de natuur. We gaan al jaren voorbij aan alle hints die we krijgen dat het anders moet, kleinschaliger en minder. Dat we niet aan ons ego moeten denken, maar aan de echte behoeften en niet meer moeten nemen dan noodzakelijk.

De start van het virus zou op een Chinese vleesmarkt geweest zijn. Waar vele dieren in kleine kooitjes op elkaar gestapeld zijn. Ben ik nu echt de enige die inziet dat dit voor problemen zorgt? Zieke dieren besmetten andere dieren. En hoe je het ook wendt of keert.... De mens is ook een dier.

We zouden niet naar de andere kant van de wereld op vakantie moeten willen! Elke dag vlees is zelfs slecht voor de gemiddelde mens. Maar al dat consumeren vergiftigt onze geest - we moeten immers steeds meer hebben- en omgeving. Het milieu wordt zieker en zieker. En wij dus ook.

Ik bescherm mezelf tegen al die 'verlichte zielen' die terug willen naar een 'normaal' dat de natuur en het hele ecosysteem systematisch kapot maakt uit hebberigheid en waardoor de natuur dus reageert met allerlei virussen.

Ja. Ook ik ben wappie. Maar op een heel andere manier. En blijkbaar één van de weinigen die denkt dat corona een reactie is van de natuur, omdat wij haar systematisch onteren. En dat wil men graag blijven doen. Dus ik laat me vaccineren.

Geheel de Uwe

Mystic M.

Het is minder dan waar ik op gehoopt had

Lieve leukerds en leuke lieverds,

De tijd gaat snel, wanneer je lol hebt. Of van voren ook niet meer weet dat je van achteren ook leeft.

Iets in die trant, denk ik. Maar dan misschien toch anders. 

Ondertussen zit ik dik een jaar in mijn corona depressie. Of beter, ik klim er nu een half jaar uit. En ik ben er voorlopig nog niet.

Naar school zal voorlopig nog niet gaan. Online les zie ik niet zitten. Ik wil echt de klas in. En voordat met al dat gedoe de scholen weer normaal open zijn, is het op zijn minst 2022. Dus ik start dan wel.

Mijn relatie?

Ups en downs. Af en toe botst het. Deels omdat ik heb besloten mijn waffel niet meer te houden en te zeggen wat me niet zint. En dat houdt in dat ik veel te zeggen heb over mijn schoonouders. Ik vind ze heel lief, maar dat geklaag van ze minder. Ze klagen over punten waarvoor ik ze gewaarschuwd heb. Wanneer ik ze waarschuwde, ontkenden ze dat ik een punt kon hebben of jengelden ze door. Ik ben heel simpel op dat punt... Jij hebt een probleem waar ik wat van weet? Luister dan naar mijn advies. Ik geef je geen garantie dat het lukt, maar het werkt allicht beter dan alleen zitten klagen. Doe je niet wat ik zeg en ga je eigenwijs lopen doen? Kom niet bij mij emmeren over de gevolgen die komen, want die heb je volledig aan jezelf te danken en verdient.

Al maanden loop ik ze aan te horen over luxueuze problemen en eventuele obstakels die de kop op kunnen steken. Zeg ik bijvoorbeeld dat ik in augustus wel naar Frankrijk wil, mocht dat mogelijk zijn, dan wordt eerst eventuele problemen rond de reis op tafel gegooid. Vervolgens eventuele grenzen wat betreft Corona. En misschien is het wel helemaal niet mogelijk. En elk probleempje moet uitgebreid, tot in detail en minstens 16 keer besproken worden. Om vervolgens tot de conclusie te komen dat er nu nog niks over gezegd kan worden. (Wat ik in de tussentijd dan ook al 30 keer gezegd heb.) Dan geef ik enkel aan dat het eventueel een optie is en dat we het dan pas kunnen bekijken, je weet immers niet hoe het dan is, we moeten flexibel zijn. En ja hoor, weer het hele verhaal opnieuw.

Ik heb al meerdere keren aangegeven bij manlief dat ik me niet serieus genomen voel. Dat doen ze ook niet. Ze negeren wat ik zeg, luisteren niet naar wat er - in MIJN huis- gebeuren moet en blijven eigenwijs in hun eigen kringetje klagen. Ik ben er klaar mee. Dat geklaag... Ze hebben verdorie twee koophuizen. Ze hebben geen recht om te klagen over wat er allemaal zo zwaar is. Ja, als iets zwaar is mag er wat gezegd. Maar ze klagen over kosten van een opslag. Dat het zo hoog is. Ja, ze steunen niet een klein ondernemertje. Ik heb gezegd dat die minstens 30 % goedkoper zijn dan Shurgard. Maar nee, luisteren doen ze niet. Kom dan ook niet bij mij klagen dat de opslag 200 euro per maand is.

En zij beweerden de opslag in één dag misschien wel leeg te krijgen. Ik heb gezegd dat ze die meuk echt niet allemaal kwijt kunnen in dat nieuwe huis. Want dat is kleiner. Gaan ze nog achter komen. En weer over zeiken.

Ik heb gezegd dat ik daar geen zin meer in heb. Al dat gezeur om niets. Het vreet me op, omdat het een klap in mijn gezicht is. Ze luisteren immers niet naar wat ik te zeggen heb. Daarmee zeggen ze, mijns inziens, dat wat ik zeg er niet toe doet. En ik vind het de sfeer gewoon verpesten. En ik ken die klaagzangen ondertussen wel.

Maar het drukt ook op onze relatie. Ik snap dat Manlief het niet leuk vind om mijn tirades aan te horen. Ik heb het wel over zijn ouders, niet over een broodje kroket dat ik niet lekker vind. En mijn tirades zijn ook al meerdere keren voorbij gekomen. Die kan hij denk ik ondertussen wel uitspellen. Dus ik zit er serieus aan te denken om niet meer bij ze langs te gaan. Om enkel op te zitten en pootjes te geven bij evenementen en feestjes en verder gewoon niet aanwezig te zijn. Kan ik me ook niet ergeren, kan ik ook niet voor ruzie zorgen.

Verder heb ik alleen wat frustraties omwille van seks. Maar daar heb ik me vrees ik bij neer te leggen. Buiten het feit dat ik al eerder aangaf bij hem dat ik meer nodig heb en meer variatie te willen, heeft hij er geen behoefte aan. En wanneer de man iets (niet) wil, heeft de vrouw in een hetero relatie nog altijd het nakijken. Krijgt een man het thuis niet, haalt hij het elders. Dus een vrouw past zich aan. Maar als een vrouw iets wil en de man niet, gebeurt er niks. Niet dat dan geen enkele vrouw haar heil elders zal zoeken, zulke vrouwen zijn er gerust. En waarschijnlijk ook wel meer dan dat ik nu zou inschatten, als er om gevraagd wordt. Maar ik ben niet zo. Ik zal mijn heil niet elders zoeken. Omdat ik van hem houd en niet wil kwetsen. En omdat ik me in ieder geval nu wel verzoend heb met het feit dat ik er vrede mee zal moeten vinden. Ik heb er nog geen vrede mee, maar ik heb geen andere keus. Zo ver ben ik nu wel.

Ik kan erom huilen, eerlijk gezegd. De spetterende verhalen waar ik vriendinnen over hoor... Niet voor mij. De jachtpartijen die ik had op het internet voor variaties en toevoegingen, tevergeefs. En ik vond het zo leuk. Ik kon uren zoeken. Het ging mij niet om het pornografische. Het ene was ranziger dan het ander. Maar tussen al die 'tips' -waarbij het 99 van de 100 keer enkel om het genot van de man ging-  stond net dat ene pareltje. Waardoor je iets nèt even intenser kon krijgen, of het een heel andere ervaring kon maken. Om dat te testen en het effect te zien. Ik kon daar echt intens van genieten.

Maar uiteindelijk wordt het als normaal gezien, is de interesse er niet (meer) en vervalt alles weer in het geijkte. En ik ben wel uit geschreeuwd. Ik zie het nut niet meer van blijven schreeuwen. Ik zie er de liefde niet meer in.

Ik wil niet liefhebben vanuit een behoefte, een eis. Ik wil liefhebben vanuit het geven om het geven. En wat er dan terugkomt, dat zien we wel. Minder dan ik gehoopt had. Maar ik wil er niet over klagen.

Geheel de Uwe,

Mystic M