Lieve leukerds en leuke lieverds,
Ik begin mij een beetje zorgen te maken. Zorgen om wat meiden en jonge vrouwen wordt voorgeschoteld en wat ze lezen.
Ik zit op Facebook. En ik lees me gemiddeld redelijk stuk. Dat komt in het algoritme van de social media terecht en dus krijg ik daar reclame over.
Daarnaast zoek ik me het rambam op het internet om mijn relatie uit het slop te halen. Over hoe ik hem een beetje verlijden kan, wat een man nu lekker vindt en waar ik hem mee verwennen kan.
En ook dat zie je gelijk terug in de reclames. Ik krijg namelijk verschrikkelijk veel reclame over erotische verhalen.
Niets mis mee. Ik word wel blij van een goed omschreven vrijpartij. En van een beetje geweld ben ik echt niet vies. Ik houd af en toe van agressie in de slaapkamer. Maar om dat nu te gaan verheerlijken?
Steeds vaker zie ik verhalen waarin de vrouw gewoon onderdrukt wordt. Waar geweld in voorkomt dat tot letsel leidt. Dat wordt dan omschreven als iets dat ondergaan moet worden, om er uiteindelijk beter van te worden. Als iets waardoor je sterk wordt en wat te bewonderen is. Want uiteindelijk komt die prins op dat witte paard, die je redt en alle ellende laat vergeten.
Welnu, als persoon die daadwerkelijk met allerlei vormen van verkrachting en geweld te maken heeft gehad kan ik je verzekeren dat dit niet het geval is. Je vergeet het niet. Het brengt beschadigingen in je karakter en littekens op je ziel die nooit meer weggaan. Het is een traumatische ervaring die helemaal niet te romantiseren is, noch te verheerlijken. Je kunt er mee leren omgaan, je kunt het leren dragen en accepteren. Het zo inpassen in je leven dat het draaglijk is, onderdeel wordt van je geheel en je er niet langer door belemmerd wordt. Maar het gaat niet weg en er is geen prins(es) op wat voor paard dan ook die je er ooit van zal kunnen redden.
Allerlei films erover maken en verhalen, waarin vrouwen worden geslagen en dat verheerlijkt wordt, helpen niet. Het is onterend, disrespectvol en een aanfluiting voor iedereen die probeert een beetje een fatsoenlijk mens te zijn. Grof geweld hoor niet thuis in de slaapkamer.
"Huh? Wat? Maar jij deed aan SM." hoor ik mensen nu denken. Ja. En dat is géén grof geweld. Er zijn namelijk harde afspraken over wat er wel en niet gebeuren mag. Wanneer het leidt tot lichamelijk letsel ben je sowieso te ver gegaan, want dat mag niet. Lichamelijk geweld wordt niet verheerlijkt. Het gaat er soms hard aan toe als dat de wens van de sub is, maar altijd met respect en een grens. Ik vind het heel moeilijk om uit te leggen. Maar het is toch echt anders dan al die zogenaamd erotische verhalen waarin alle dames per definitie weerloze wezentjes zijn die onderworpen, misbruikt en mishandeld worden. Sowieso is één verschil tussen de 'verhaaltjes' en de echte SM dat in de verhaaltjes de vrouwen het eigenlijk niet willen. Als in de SM de sub niet geslagen wil worden, gebeurt dat niet. Daar komen die harde afspraken weer om de hoek kijken, waar ik het al eerder over had.
Het zou zo fijn zijn als die zogenaamde scene die over geweld en seks schrijft eens echt zou weten wat SM nu echt is, in plaats van dat ze er maar een beetje op los fantaseren. Het zou een hoop verwarring uit de weg helpen.
Geheel de Uwe,
Mystic M.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten