'Vandaag verkoos ik'
Vandaag verkoos ik niet te vechten
Ik haalde adem en blies uit
Ik sloot mijn ogen
En keek naar binnen
En terwijl ik zat
In stilte en sereen
Kwamen allerlei varianten van mijzelf
Vragen om een antwoord
'Geef mij een aai over mijn bol' jengelde de peuter
En ik gaf het haar
'Ik ben gevallen. Ik wil een kus op mijn schaafwond' piepte de kleuter
Ik knielde en mijn lippen beroerden de zere plek
Het schoolgaande kind vroeg om bescherming
En ik drukte het tegen mijn boezem
De tiener liet ik luisteren naar het kloppen van mijn hart
Zodat zij wist dat het goed zou komen en bang mocht zijn
Maar nimmer op mocht geven
De jonge vrouw liet ik krijsen, schreeuwen en huilen
Ik liet haar onder een deken liggen
Omdat zij zich wilde afschermen van de wereld
Haar pijn, wanhoop en haar angst
Ik liet het zijn en huilde
De tranen die zij destijds niet weende
Omdat zij sterk wilde zijn
En huilen voor zwakkeren vond
Al het verdriet dat opgeslagen lag liet ik zijn
Komen en gaan zonder oordeel
Ik herkende het en erkende het
Het was daar en het mocht gaan
Angst liet ik vloeien
Wanhoop liet ik zijn.
Ik vroeg niet naar waarom
En ook niet wie er schuldig was
Ik liet het komen en weer gaan,
Zoals de zee die met haar golven
Het land beroerd en vervloeid
Vandaag verkoos ik niet te vechten maar te helen
En daarmee won ik het halve gevecht
24-08-2021
Geheel de Uwe,
Mystic M.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten