vrijdag 6 augustus 2021

De Negen Nobele Deugden der Asatrúars. Deel twee: Waarheid

Lieve leukerds en leuke lieverds,

De Negen Nobele Deugden der Asatrúars. Deel twee: Waarheid.

Ik zoek altijd de waarheid en verdedig haar tegen hen die haar niet eren. Ik spreek woorden van waarachtigheid, of sta in stilzwijgen.

Wat is waarheid?
Waarheid is het in overeenstemming zijn met de werkelijkheid. In dagelijks taalgebruik wordt 'waarheid' in de eerste plaats toegeschreven aan overtuigingen, uitspraken en theorieën.

Mijns inziens is waarheid één van de moeilijkste begrippen die er zijn. Dit omdat er velen zijn die in de overtuiging leven dat er meerdere waarheden zijn. 'Jij leeft in jouw waarheid en ik in de mijne  en dat is - o ironie- maar ten dele waar.
Je zou kunnen beweren dat elke religie een andere waarheid verteld. Maar dat is niet waar! Elke religie geeft de boodschap en waarheid. En dat is één en dezelfde boodschap en waarheid. Ze geven het echter allemaal in een iets ander jasje. De verpakking is anders. Maar noem mij één religie die niet aangeeft dat je lief moet hebben. Één overtuiging die zegt dat je geen respect moet hebben voor je naasten. En geef één geloof dat predikt dat je de wereld bij elkaar mag liegen. Zul je niet vinden.
Allemaal hebben ze het over eer, respect, genegenheid, vergevingsgezindheid, liefde. Allemaal zullen ze zeggen dat je voor naasten moet zorgen en je ouderen moet eren. De manier waaróp ze dit vertellen, verschilt. De namen die ze geven aan het hogere, varieert. Maar de boodschap die gebracht wordt is overal hetzelfde. In religie is er in de kern dus echt maar één ware boodschap en waarheid: liefde. Hoe zoetsappig dit ook klinken mag.

Groen blijft groen, ook als jij besluit om het vanaf nu stoelpoot te noemen. Dan geef je er een andere definitie aan.
En dat is gelijk het moeilijke van waarheid. Het is niet subjectief, in de meeste gevallen. De tweede wereldoorlog is geweest. De Koeweit oorlog ook. Je kunt ontkennen dat er dagelijks mensen sterven aan honger, dorst en uitbuiting, maar dit maakt het niet minder waar.
Ook is het een feit -en wonder- dat de aarde elke dag een rondje rond de zon draait en niet andersom. En dat er al millennia lang geen noemenswaardige meteoriet ingeslagen is op onze aardbol, om het leven in één keer weg te vagen.
Wat het subjectief lijkt te maken, is dat naast de feiten daar vaak allerlei meningen over gegeven worden. Interpretaties en waardebepalingen. En die interpretaties en waardebepalingen worden weergegeven als de waarheid, in plaats van de feiten. Feiten en waarheid, dat zijn de punten waar het om draait.
De kunst is om deze uit de wirwar van emoties te halen en je daardoor te laten leiden, zonder de emoties uit het oog te verliezen. Want emoties zijn soms knap lastig, maar wel wat ons mens maakt en ons verbindt.
Sommige mensen geven de feiten en waarheden bewust een andere definitie, bijvoorbeeld om dingen gedaan te krijgen die in hun straatje te pas komen. Omdat ze macht willen hebben, geld of status. Of omdat ze een nare waarheid niet willen erkennen. Dan vindt men het persoonlijke belangrijker dan de waarheid. En net zoals er een verschil zit tussen dingen die persoonlijk zijn en dingen die belangrijk zijn, zit er een verschil tussen dingen die de waarheid zijn en dingen die belangrijk zijn.

Soms worden dingen persoonlijk. En dan is het verschil vinden tussen belangen en wat waarheid is erg moeilijk. Ook is het niet makkelijk om, wanneer er dan over geschreven wordt, die lading van persoonlijke malaise niet mee te geven.
Voorbeeld uit mijn eigen leven:
Zoals ik eerder en vaker openlijk heb toegegeven, heb ik te maken gehad met aanranding, intimidatie, geweld, verwaarlozing en verkrachting. Wanneer ik in de tijd dat ik dit allemaal meemaakte een boek of verhaal zou moeten schrijven over mannen in het algemeen, zou deze er niet rooskleurig hebben uitgezien. Het zijn gevaarlijke wezens, die niet te vertrouwen zijn en er enkel op uit zijn om je schade te berokkenen. Dat zou voor mij DE waarheid zijn.
Nee, dat was DE waarheid niet. Het was persoonlijk en geschreven vanuit mijn pijn, angst en teleurstelling. Persoonlijke waarheid misschien op mijn minieme niveau. Maar over het algemeen beschouwd zijn er meer mannen in de wereld die echt wel deugen. Die keurig netjes hun handen thuis houden, vriendelijk naar je lachen en geen kwaad in de zin hebben. Als dat niet zo was, zouden de gevangenissen veel groter zijn en zouden er nauwelijks mannen buiten rondlopen.
En ondertussen ben ik er ook wel achter dat over het algemeen mannen magische wezens zijn waar ik weinig van begrijp, maar waar je op allerlei vlakken een hoop lol mee kunt hebben. Echt niet alle exemplaren zijn fout. Sterker nog. De meeste mannen deugen wel.
Maar wat nu als ik een boek geschreven zou hebben in die pijnlijke tijd, of een schrift vol met mijn ellende en deze zou op wat voor manier ook over pak hem beet 5000 jaar gevonden worden? Zou er dan gezegd worden dat het slechts de visie was van één enkele vrouw, in een tijd van duisternis? Of zou mijn versie de geschiedenisboeken in gaan als DE waarheid? Waar voeden we onszelf mee? Feiten? Of emoties?

Het is de taak van de Asatrúar om feiten en emoties uit elkaar te houden. Alleen dan is er waarheid. Lukt dit niet, of weet je het niet zeker, zwijg dan.
Met mijn persoonlijke noot dat je bij twijfel wel wat mag zeggen, als je maar duidelijk  aangeeft waar je aan twijfelt en wat je niet zeker weet. Je bent immers ook altijd op zoek naar de waarheid. En daar kom je niet achter in stilzwijgen, zonder onderzoek of zonder overleg met anderen om te toetsen.


Ga met de Goden!!!






Geheel de Uwe,

Mystic M.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten