Verslag van wat er door mij heen gaat. De teksten zijn nogal expliciet en soms sensueel getint. Derhalve niet geschikt voor kinderen.
vrijdag 17 september 2021
Geesteszieken. Voor de enkeling die dit nu even lezen moet.
donderdag 9 september 2021
Vlaamse vakantie log 8
Lieve leukerds en leuke lieverds,
De meeste spullen zijn ingepakt.
Vanmorgen zijn we over de markt geweest en hebben we wat eten gekocht en de trui waar ik het vorige week over had.
Snel door de Delhaize heen -die door Branwen tot de leeuwen supermarkt is gedoopt, zie hun logo- en de laatste benodigdheden gehaald. Vanavond na het eten pakken we de laatste dingen in en stoppen we het in de auto.
Zelfs het weer vertelt dat we weg moeten. De hele dag stralend weer, tot ongeveer 15.50 het begon te betrekken. En nu -16.22- regent het toch echt. In de verte hoor ik wat rommelen.
Het is niet dramatisch, geen erge regen. Maar de wind trekt aan en de lucht wordt van dat dreigende grijs met wit, zwart en blauwig.
Het voelt anders dan in Nederland, minder dreigend dan bij ons. Maar de scout in mij schiet op til. Gewoon omdat het LIJKT op wat je kent, houdt niet in dat het ook hetzelfde zal reageren.
De natuur neemt in ieder geval afscheid van ons, met lichte donder. Daar haal ik uit op dat we welkom waren.
Observatie...
Sommige dingen zijn in Nederland en Vlaanderen exact hetzelfde. Zoals op de markt. Je moet even kijken, maar eten is op de markt veelal goedkoper dan in de supermarkt.
En.... Ook in Vlaanderen worden de kleding stalletjes veelal gedreven door Indiërs. Soms. Soms lijken mensen en gebruiken heel veel op elkaar.
Lief Vlaanderen. Ge zijt zo schoon.
Ik ben verliefd geworden op uw tongval, geobsedeerd geraakt door uw rust.
Ik zie U graag, schone dame. En ik hoop u nog vaak te mogen bezoeken.
Geheel de Uwe,
Mystic M
woensdag 8 september 2021
Vlaamse vakantie log 7
Lieve leukerds en leuke lieverds,
11:48
Vandaag is de laatste dag dat we wat kunnen doen.
Online wordt beweerd dat het vandaag voorlopig de laatste mooie dag is en dat het morgen gaat regenen. Aangezien we vrijdag alweer naar huis moeten, hebben we maar besloten dat morgen inpak-dag is. En even naar de markt voor eten.
Op dit moment stiefelen manlief en dochterlief weer ergens door het bos. Ik wilde ook, maar mijn hart is weer van de kook. Ik zit tussen de 169 en de 185 aanslagen per minuut. Erg vermoeiend. En verdrietig, want dit deel van dat hele grote bos dat we al een week aan het exploreren zijn is erg mooi.
Voor mijn gevoel hebben we nog geen tiende van de omgeving gezien. En Brugge en Gent zijn we niet eens in geweest.
We zijn er al helemaal uit. We komen in deze omgeving nog minstens twee keer terug. Ik zou hier wel ergens een vakantiehuisje willen hebben.
17:45
Hartritmestoornis is weer onder controle. Maar door de energie die zo'n aanval kost en de warmte, gebeurt er verder niet veel meer.
Een laatste was in de machine gegooid, de afwasmachine gevuld en aangezet. Het huis wat schoongemaakt. Ik heb alvast mijn tas ingepakt en ben spullen gaan opruimen die we hier niet meer zullen gebruiken.
Hier inpakken is een stuk makkelijker dan in Nederland was. Nu hoef ik natuurlijk niet na te denken of ik alles wat nodig is aanwezig is. Ik moet gewoon herkennen wat van ons is en wat daarvan de vuilnisbak in moet en wat mee.
Ik sta er een beetje tweeslachtig in. Aan de ene kant wil ik heel graag weer naar huis. Naar waar alles bekend is en waar ik niet bang ben om een fout te maken. Waar ik de mensen weer volledig kan verstaan en waar mijn vrienden zijn.
Aan de andere kant ben ik smoorverliefd op het mooie landschap, de mensen, het eten en de rust. Ik denk serieus een plek te hebben gevonden waar ik zou kunnen aarden, zonder dat ik er (in de buurt) ben opgegroeid.
Maar bovenal hoop ik mee te kunnen nemen dat je ook hard kunt werken en alles kunt doen zonder stress. Daar zijn Vlamingen echt meesters in. Hopelijk mag ik daar ook een graantje van meepikken.
Geheel de Uwe,
Mystic M
dinsdag 7 september 2021
Vlaamse vakantie log 6
Lieve leukerds en leuke lieverds,
Gisteren hebben we een dagje strand gedaan. We zijn geëindigd bij Oostende, vlak bij de veerpont. Daar waren twee waterbrekers en dat is met een bangige dochter wel handig. De golven zijn dan immers minder intens. Bang was ze evengoed wel, maar ze is de zee in geweest. En heeft lekker lopen ravotten in het zand. Wat ik weer minder vond, want ik veranderde in een zandfiguur. Ook dankzij manlief, die zijn kleding en handdoek uitklopte naast me -tot drie keer toe- terwijl de wind mijn kant op stond.
Om bij het strand te komen, liepen we langs een fort dat door de legers van Napoleon gebruikt is. Wat een nare, beklemmende sfeer. Ik werd er onpasselijk van. Daar is echt niet veel gelachen. Heel veel pijn, verdriet en angst. Ook al is er nu een mooie tentoonstelling en een brasserie. Ziet er gezellig uit, maar ik wil er niet eten.
Dat we op het strand lagen, dacht ik zelfs geluid van marcherende mannen en trompetgeschal te horen. Ik word een beetje wappie, denk ik.
Zee en strand is in Vlaanderen niet heel anders dan in Nederland. Ze hebben bij Oostende minder duinen met helmgras en er loopt een nette boulevard langs het duin. Verder is het strand gewoon het strand.
Wat ik wel apart vond.... Het water voelt en ruikt anders. Minder zout. En dat terwijl het ook gewoon de Noordzee is.
Op het strand was ook een gat, waar een hal fort in was gemaakt. Ja, je raad al waar Branwen zich uiteindelijk het meest vermaakte. Met het bouwen van een fort, uiteraard. Kind van d'r moeder.🥰
Vandaag naar het zwembad nabij Brugge geweest. Ze hebben er een leuke wildwaterbaan, sauna, wildwaterbaan en meerdere kinderbaden. Was dik anderhalf uur leuk en gezellig. Het rook er ook niet super erg naar chloor, zoals in Nederland gebruikelijk is en dus DE reden dat ik een hekel heb aan zwembaden.
Branwen vond de waterglijbanen eng. Water is nog niet echt haar ding en ze moest echt ontdooien.
Ik kwam alleen maar tot de conclusie dat mijn zwempak te groot is (yeah!!!) en dat mijn haar chloor niet fijn vindt. Dat wordt een halve dag in de crème spoeling zitten, vrees ik.
Observatie... Belgische vrouwen lijken zich minder druk te maken om hun uiterlijk en lichaam dan Nederlandse vrouwen. Ik zag de meeste moeders in ieder geval met een maatje meer. En gewoon in vol ornaat in bikini. Ik duik nog steeds weg in mijn badpak en maak mezelf zo klein mogelijk, zodat je me niet zo erg ziet. Ik schaam me nog steeds voor mijn lijf. Ik zag de andere vrouwen vol vertrouwen hun lichaam tonen. Zij durven wel.
Ik wil dat ook, maar durf nog niet. Maar ach... Een jaar geleden had ik geweigerd om überhaupt dat zwembad in te gaan om te zwemmen. Dikkie dik gaat echt niet. Dus ik ben alweer een stap verder.
Geheel de Uwe
Naamloos gedicht
Spieren spannen samen
Laat los
En ontspan
Nog een keer
Spieren spannen samen
Spastisch in genot
Ontspannend
In overgave
Eb en vloed
Opkomende golven
Trillend van verwachting
Volgend aan het getij
Drink
Verdrink
Neem op
In de kamers van verlangen
Overgave
Een zucht
Laat los
In ontvankelijkheid
6-9-'21
Niet het beste gedicht. Maar voor 10 minuten geklad met een halve fles vermouth in mijn maag best aardig.
zondag 5 september 2021
Vlaamse vakantie log 5
Lieve leukerds en leuke lieverds,
Vanmorgen en vanmiddag hebben we door Torhout gedwaald. Er was een route die je kon volgen langs oude gebouwen. Helaas staan ze veelal ingebouwd tussen nieuwere gebouwen en bedrijven. Het valt niet altijd op. En ook niet alles is nou interessant.
Het kerkhof was mooi. En oud. Er stonden echt hele oude graven, waarvan er een aantal echt in verval waren. Zonde. Wat ik wel 'grappig' vond was dat ik op het kerkhof een aantal keren de naam 'Damman' voorbij zag komen. Dat is een naam die op mijn geboortegrond ook voorbij komt. Vandaar het 'grappig'. Vlaanderen en Nederland zijn meer en dieper met elkaar verbonden dan ik in eerste instantie vermoedde.
Torhout is niet echt mijn stad. Ik kan er mijn vinger niet echt opleggen, maar mijn hele lichaam reageerde gespannen. Het was echt fysiek. Ik kon verder niet iets speciaals ontdekken.
Observatie..
Wij Nederlanders mogen ons in onze handen knijpen, zoveel geluk als dat wij hebben gehad.
In België herdenkt men elk jaar op acht mei -net als in Frankrijk- de twee oorlogen.
De eerste wereldoorlog werd in Frankrijk en België het ergst uitgevochten. Dat dit in Frankrijk zo was en dat daar veel slachtoffers bij gevallen waren wist ik al. Waar ik nog niet van doordrongen was, waren de vele slachtoffers en soldaten die gevallen zijn in België. In elke stad, elk dorp, ieder gehucht. Overal staan monumenten van lokale mensen die vielen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Ieder monument met andere namen. Elk plakkaat met minstens 10 namen. Oftewel... In 1919 was iedereen in België minstens 1 geliefde of bekende kwijtgeraakt aan die verschrikkelijke oorlog.
Voor wie dit niet weet.... De Eerste Wereldoorlog wordt enkel overschaduwd door de tweede omwille van de gaskampen en genocide.
De Eerste was de ware hel voor de soldaten, die letterlijk kanonnenvoer waren. Het was de oorlog met de meeste voor het leven getekende mensen. Meer slachtoffers, levend en dood. Meer destructie.
Wat Nederland ermee te maken heeft? Niets. En daar mogen wij de Goden voor danken.
De soldaten van destijds liepen letterlijk langs onze grens om België in te trekken. Hoe moeilijk was het geweest om ook even bij ons binnen te komen?
En ja, die oorlog is al meer dan 100 jaar geleden. Maar ik word er toch wel nederig en dankbaar van.
Ik heb trouwens ook een Vlaamse kaaskroket geproefd. Hij is echt anders dan de Nederlandse. Sowieso lijk hij hier gebakken te worden, in plaats van gefrituurd zoals bij ons. Anders, maar lekker. En echt een kroket en als zodanig herkenbaar.
Geheel de Uwe,
Mystic M
zaterdag 4 september 2021
Vlaamse vakantie log 4
Lieve leukerds en leuke lieverds,
Gisteren zijn we bij het Romeins Archeologisch Museum geweest. In de omgeving van Oudenburg hebben de Romeinen een vesting gehad, waar in de loop der eeuwen dingen van gevonden zijn.
Sinds de jaren 50 van de vorige eeuw wordt er daadwerkelijk onderzoek gedaan en dingen worden bewaard.
In de middeleeuwen stond de omgeving bekend in de wijde omtrek als vindplaats voor kant en klare bouwmaterialen. Tja, die Romeinen bouwden niet met halve maatregelen. Maar een heel deel is dus verwerkt in vestingen en bouwwerken van later datum.
Was een klein maar interessant museum. En die zes euro per volwassene wel waard. Zeker omdat ze het in de filmpjes specifiek over de omgeving hebben met betrekking tot de Romeinen.
Er schijnen in de buurt tussen Oudenburg en Jabbeke ook nog resten te vinden te zijn waar je langs kunt lopen. Helaas hebben we daar geen duidelijke verwijzing naar gevonden.
Observatie.
Er wordt beweerd dat Belgen niet kunnen rijden. En dan met name de jongeren.
Mijn conclusie is dat dit echt een Ieniemienie kleine groep moet zijn, die er vervolgens wel het (internationale) nieuws mee weet te halen. Want wat is de rijstijl van de gemiddelde Belg een verademing in vergelijking met die van de Nederlanders. Veel hoffelijker en rustiger. Ze geven makkelijk voorrang, dringen zich er veel minder tussen, zitten minder op je bumper en maken makkelijker ruimte.
Ook hechten zij overduidelijk minder waarde aan de auto. Iedereen heeft er (minstens) 1. Maar je ziet veel minder patser bakken en van die 'ik heb geen geld maar ik wil wel doen of ik belangrijk ben' mini-macho bakkies, voorzien geblindeerde ramen, debiele spoilers en andere onzin. Mensen hebben hier gewoon een auto. En geregeld wat oudere. Ik heb sterk het idee dat de lease- instructies die wij hebben hier niet zijn.
Ook is in (west) Vlaanderen aanzienlijk minder asfalt. De natuur is hier veel belangrijker en alom aanwezig. Wegen zijn smaller en je rijdt maar gewoon netjes. Een voorbeeld voor Nederland.
Vandaag, 4 september 2021,
Vanmorgen lekker wezen lopen in een groen deel met landerijen. Er is een groot bos, ontstaan door geschakelde landerijen van rijke heren. Dat is nu samengevoegd en wordt op een natuurlijke wijze onderhouden. Onder andere door een deel van de landerijen gewoon te laten begrazen door koeien en runderen.
Vanmiddag zijn we door een doolhof gelopen bij Loppem. Dat was echt voor dochterlief en ze vond het fantastisch. Ze rende als een kip zonder kop hard lachend rond. Maar gevoel voor richting had ze niet.
Ik wel, blijkt. En ik vond het hoogst verbazend, maar wel een opsteker. Op één keer na, bleek er iedere keer dat ik zei 'die kant op' zei dat ik ook gelijk had. Maar door al het geraas van dochterlief raakte ik de draad toch ook kwijt.
Aangezien het gewoon een weg was, met aangelegde bossages, was ik wel redelijk snel op zoek naar het midden -dat we niet gevonden hebben- en de uitgang. Wat ook jammer was, was het geraas van de doorgaande weg, die ernaast ligt. En het gebons van het techno feest dat vandaag daar in de buurt is. Ik denk dat het feest bij het kasteel is. Hoe gaaf is dat? Een feest op een kasteel. Jammer dat de muziek die er gespeeld wordt -op zijn zachtst gezegd- niet mijn ding is.
Al met al een actieve en lekkere dag. Ik heb 15000 stappen op mijn Fitbit staan. Dus ik heb mijn biertje vanavond verdient.
Observatie...
Wielrenners in Vlaanderen zijn exact hetzelfde als in Nederland. Oftewel: ze nemen de gehele weg in beslag, fietsen andere weggebruikers omver en van de sokken, kijken boos naar je omdat jij überhaupt adem haalt laat staan ook gebruik maakt van de weg, steken gewoon over zonder uit te kijken en voelen zich boven elke regel. En dat terwijl andere weggebruikers vaak juist zo galant zijn.
Geheel de Uwe,
Mystic M
donderdag 2 september 2021
Vlaamse vakantie log 3
Log drie.
Lieve leukerds en leuke lieverds,
Welnu, gisteren dus de blond en tripel van tafelbier getest.
De blonde is lijkend op Nederlands festival bier. Maar dan met ietsiepietsie meer 'kruidigheid'. Ik weet het, dat is geen woord. Maar ik zou niet weten hoe het anders te omschrijven. Er zitten wat kruiden in. Maar veel is het niet en ook niet de beste kwaliteit. Hij is niet vies, maar de bruine is lekkerder
De tripel.... Ach. Dat was water met 3,4% alcohol erin. Eerlijk gezegd een beetje zonde van de calorieën.
Conclusie? Wij zitten lekker aan de bruine variant. Lekkerste, minste calorieën ook. En de Vlamingen zijn dit met me eens, want de bruine variant is degene die het breedst staat opgesteld, waar het meeste van is en die evengoed als eerste is uitverkocht.
Vanmorgen zijn we over de lokale markt geweest. Dat is hetzelfde als in Nederland. Groente, fruit, vlees, kaas, zuivel, een sokken dame en wat kleding stalletjes. Bij één van die stalletjes hadden ze prachtige truien. Dus misschien dat ik volgende week toch lief ben voor mezelf en zo'n trui koop. Hangt ervan af hoe ruim we zitten. Apart is hij in ieder geval wel. In Nederland zul je dat niet snel zien. En dat is dan ook één van de redenen dat ik hem graag hebben wil.
Kleding is hier trouwens kostbaar. Of ik heb echt bij de verkeerde winkels gekeken. Ik zal een zaak die En Ligne heet. Grappig, dat betekent online in het Frans. Prachtige kleding. Ik zag één top met rok, echt subliem. Lila met paars taftzijde, met grote bloemen erop geborduurd. Zit je goed? €670. Voor. Een. Rok. De bijpassende top? Slechts €435.
Even verderop zag ik nog een prachtige rok. €170. Jeetje, voor dat bedrag ben ik vandaag volledig aangekleed! Inclusief ondergoed, schoenen, tas en jas.
Hopelijk heb ik gewoon de luxe boetiekjes te pakken en kun je bij de E5 -een Vlaamse winkel- wel voor een normaal bedrag goed slagen.
Observatie..... Vrouwen en kort haar. In west Vlaanderen hebben alleen oudere vrouwen kort haar, lijkt. Het is niet verplicht, er zijn ook zat 65 Plus dames met lang haar. Maar vrouwen onder de 50 zie ik niet met kort haar. Halflang is het kortste dat ik tegenkom. En ik ben er echt op aan het letten.
Persoonlijke observatie. Soms erger ik me zelf stijf aan mijn eigen taal gevoeligheid. Als ik niet oplet, merk ik dat ik licht de Vlaamse tongval over neem. Zij spreken de W en de R iets anders uit dan wij, alsook de IJ en de I. Ze hebben het bijvoorbeeld over kiepen, maar bedoelen kippen. En ik merk dat ik ook begin te doen, als ik niet echt sterk oplet.
Vanmiddag een wandeltocht gemaakt door het bos. Volgens de kaart was het een route van 2,7 km. Nou, ik denk daar anders over. In het bos heb ik bijna 8000 stappen gezet. Nu zet ik kleinere stappen dan een man, dus voor mij zouden het geen 2800 stappen zijn om aan de 2,8 km te komen. Maar al verdubbel je dat. Dan nog heb ik meer gelopen.
Niet dat ik het erg vond, mijn stappenteller is er blij mee. Maar Branwen kon het niet echt aan.
Wel was het mooi. Echt mooi. Zo veel verschillende kleuren groen. Zoveel geuren, zoveel pracht en praal. Echt heerlijk om er te zijn.
Geheel de Uwe,
Mystic M.
woensdag 1 september 2021
Vakantie log 2
Lieve leukerds en leuke lieverds,
31augustus.
In de supermarkt vonden we een kleine afdeling tafel-bieren. Ik gokte dat het voor bij het eten is. Het is in ieder geval bier dat laag in alcohol is. Echt laag.
'Zul je zien dat het op Shandy lijkt.' zei ik nog in de winkel.
Eenmaal aan tafel met warme hap, dacht ik er weer aan. Glazen en fles gepakt, vol spanning ging de fles open.
Een donkere vloeistof verlaat de fles en klikt moeilijk schuimend het glas in. Het schuim verdwijnt snel, de vloeistof is zo donker dat je er niet doorheen kunt kijken.
Wat het is? Shandy. Maar dan donker en veel hoger in percentage (1,1%).
Zo maar testen ten opzichte van de andere (goedkope) versie die we ook meenamen.
Persoonlijke observatie... Soms ben ik een waardeloze vrouw. Net voor de derde keer terug naar de tekentafel.
Na bijna 11 jaar maak ik dan toch eindelijk een trui voor manlief. Met garen dat ik ergens online gekocht heb. Ergo: met dit garen moet ik het doe, want ik kan geen zelfde garen meer bij kopen.
Mouw was te groot uitgedacht. Dus manlief zwom erin en het kwam niet uit met garen. Opnieuw uitdokteren en uittekenen. Tijdens de vakantie zou ik ze haken.
Maar nu blijkt de hals aan de voorkant ook niet goed. Een heel gedeelte uit moeten halen. En nu mag ik -op de gok- een boothals gaan maken en hopen dat ik dat straks aan de achterzijde kan spiegelen.
*Zucht* En waarom wilde ik ook weer met alle geweld een trui maken voor manlief?
Huiselijke observatie... Vandaag is onze rode je-weet-wel kater Samuel 10 jaar geworden.
1 September.
Vanmorgen een aantal pamfletten doorgewerkt die hier in het huisje aanwezig zijn. Er zijn vele looproutes en we zijn erachter gekomen dat er zelfs een Romeins Archeologisch Museum is. Erg interessant.
We hebben echter ook een financiële strop, blijkt. We zitten -zacht gezegd- krap. Dus terug naar de tekentafel. Al die uitjes moeten goedkoper, zomaar ergens koffie drinken lukt niet en ook uit eten gaan kunnen we deze maand verder op de buik schrijven. Pijnlijk. Het zorgt ervoor dat ik veel stress ervaar. Op onverklaarbare wijze trekt het mij naar een flashback van vroeger, toen ik notoir in armoede leefde. Hopelijk kan ik de stress na een nacht slapen loslaten.
In ieder geval is het zaak om inkomsten en uitgaven bij terugkomst op een rij te zetten, strak te budgetteren en onszelf op rantsoen te gaan zetten.
We zijn een wandeling gaan maken. Wat opvalt is dat de voetpaden in Vlaanderen begroeid zijn met gras. Waar in Nederland de boel of aarde is, of een schelpenpad, is het hier gewoon gras. Met als gevolg dat de grond een stuk minder zompig is na regen. Eergisteren heeft het geregend, maar daar merkten we nauwelijks iets van. Oké, echt heftig was de regenval niet, maar toch... In een Nederlands park had je dit nu nog geweten.
Ook in de plaatselijke kerk geweest. Zoals in elke rechtgeaarde katholieke kerk kun je ook hier een beeltenis van Jezus aan het kruis vinden, met de twee wenende Maria's erbij. Maar deze kerkbouwers hebben alles veel praktischer aangepakt. Op de steunbalken bovenin het schip is de beeltenis opgesteld. Op deze manier is er minder ruimte in gebruik. De hele kerk was praktisch en voor katholieke normen zeer sober ingericht.
Geen idee waarom, maar ik voelde mij er zowaar thuis. Erg uitzonderlijk voor mij, gezien mijn verleden
Net is dochterlief weer wezen mama-hangen. Ze is al sinds vrijdag niet echt lekker. -Gaat weer naar de peuterspeelzaal hè. Dan heb je in 2 uur tijd weer een hele rits bacteriën te pakken.- Ze is hangerig en heeft soms verhoging. Één van de tekenen dat ze niet lekker is, is dat ze veel wil hangen met speen en deken. Een ander teken is dat ze continu de dokter speelt.
Eergisteren heeft ze anderhalf uur bij me gelegen, net ongeveer eer kwartiertje.
Ik maak me zorgen. Maar welke moeder doet dat niet.
Ook hebben we weer het tafelbier aangeschaft. Aanzienlijk goedkoper, lager in alcohol èn calorieën dan het andere bier. Kunnen we toch nog genieten op budget.
Morgen naar de plaatselijke markt. Hopelijk kunnen we daar wat juweeltjes vinden.
Geheel de Uwe,
Mystic M