Verslag van wat er door mij heen gaat. De teksten zijn nogal expliciet en soms sensueel getint. Derhalve niet geschikt voor kinderen.
maandag 24 juli 2023
Oordelen over karma
Omdat ik nu dus een spirituele opleiding volg post ik uiteraard regelmatig over de onderwerpen die de revue passeren. En over alles dat er maar in me opkomt.
Prima allemaal, niets aan het handje. Maar mijn algoritme krijgt dat ook door. Al was het maar omwille van de boeken die ik online bestel en het aantal winkels dat ik bezoek voor noveenkaarsen, wierook en andere spirituele en mystieke snuisterijen die ik verzamel in mijn leven. Zoals bijvoorbeeld een meditatiekussen. Heel mystisch. ;)
Maar daar gaan de filmpjes die je te zien krijgt dus ook op inhaken.
Op zich nog steeds niets mis mee. Tot men maar van alles gaat beweren, omdat hij of zij hogepriester(es) is en dus is ingewijd. Vervolgens hebben ze eens een boekje of drie gelezen over religies over de hele wereld, wanen zich een kenner en beweren van alles. Hooglijk irritant.
Maar waar ik dus echt jeuk van krijg: Al dat gegooi met Karma.
Laat karma zijn werk doen!
Hij/Zij moet nog wat aan zijn/haar karma doen.
Wat betekent dat voor je karma?
Euhmmmmm. Geen idee wat er met mijn karma is en hoe dat op te lossen. Wat ik wel weet is dat jij er niets over te zeggen hebt. Waar haal je de arrogantie en het lef vandaan te oordelen over het leven van een ander? Wie heeft jou de mogelijkheid gekregen om al mijn levens te overzien?
Het zijn verdorie mijn levens en ik weet het al niet eens. Dus hoe kan een ander daar nou een zinnig woord over zeggen?
De meeste mensen die van alles brullen over karma, hebben geen verstand van wat karma nou is, wat darma is, waar het vandaan komt, hoe de ideeën zijn ontstaan. Als ze dat wel wisten, hadden ze namelijk niet zo losjes over het karma van een ander gepraat. Dan beseffen ze dat het een groots iets is, waar je niet te lichtzinnig mee om moet gaan.
Dus doe mij -maar vooral jezelf!- een plezier. Stop met praten over het karma van een ander. Lees eens meer dan drie boeken over het onderwerp. Ga er een cursus over volgen! Praat met mensen die verstand hebben van de cultuur, religie en filosofie.
En ik houd er nu verder ook mijn mond maar over dicht. Want zo veel weet ik er nu ook weer niet van. Dus ik ga mijn eigen advies eens opvolgen en er nog maar wat meer over lezen.
Geheel de Uwe,
Mystic M
woensdag 19 juli 2023
Oude regels en overtuigingen
dinsdag 18 juli 2023
Kijk naar jezelf door andermans ogen.
maandag 17 juli 2023
Trauma's in de moederbuik
woensdag 12 juli 2023
Een extra gaatje in het lijf
Lieve leukerds en leuke lieverds,
Mystic heeft iets nieuws.
Een maand of drie had ik al twee nieuwe tattoos toegevoegd in mijn collectie.
Eerst had ik mijn tepelpiercing weer open laten schieten, tot verrassing van mijn man. Ik had er namelijk niets over gezegd, in een opwelling de piercing weer laten plaatsen en 's avond in bed kwam hij in ene iets extra`s tegen.
Een anderhalve maand later, ergens halverwege april, kwamen er in één keer twee tattoos bij. Met het idee van de bewuste tattoos liep ik al langer rond. Nu ja, eentje van de twee. De laatste kerstkaart die mijn vader geschreven heeft. Die staat nu voor altijd op mijn schouder. Ook het ik het ; teken laten tatoeëren. Ik lijdt al sinds mijn tienertijd aan depressies en heb ptss. Dus ik vond hem wel van toepassing. Die ; was een extraatje, maar manlief was op de hoogte van het feit dat ik de kerstkaart ging laten zetten. Dus dat miezerige extra vlekje kon er ook wel bij
Twee weken geleden kreeg ik weer de kolder in mijn kop. En ik heb mijn man gelijk een rolberoerte gegeven met de vraag: Wat vind je ervan als ik een tongpiercing laat zetten?
De mond zakte open, hij was serieus 5 minuten stil. Toen vroeg ik maar of hij mij wel gehoord had. Ja, hij had me gehoord. Hij wist gewoon niet wat hij denken moest. Euhmmmm.... Nee??? Ik weet het niet? Het is jouw lijf? Waarom?
Hij heeft er een tijdje over nagedacht. Uiteindelijk werd hij neutraal. Maar nu hij van de ergste schok bekomen is.. Ik wil eigenlijk ook een Virtical Clit Hood. (Zoek maar op. En ja, hij zit inderdaad daar dan.) Daar reageerde meneer dan weer wel enthousiast op. Dat wond hem op. Het feit dat we dan wel weer een maand met condooms mochten gaan rotzooien kon hem niet deren.
Desalniettemin... Vandaag had ik dus een afspraak bij de piercingshop. Er zit een prachtig staafje door mijn tong. Drie dagen dikke tong, praten met uitdagingen en slis, vier weken mondwater en zoutoplossingen gebruiken, eten met hindernissen en drie weken geen 'oraal verkeer'.
Ik kan sinds vanmiddag mijn mond maar half opentrekken, krampen in de kaken en als ik eet reageren mijn tanden als een gek op hitte en kou. Het lijkt serieus alsof ik in minstens drie kiezen een gat heb zitten, dat mega reageert op het eten. Veel krijg ik dus niet naar binnen, wat dan weer wel een positieve invloed kan hebben op mijn weegschaal. Hé, bekijk het van de zonnige zijde!
Hopelijk gaat het snel beter. Vooral dat trekkende gevoel is drama.
Over twee weken mag er een nieuwe piercing in, wanneer de zwelling in mijn tong minder is geworden.
En ergens halverwege augustus komt er een nieuwe piercing bij.
Daarna even sparen, dan komt er een stippellijn met het bekende schaartje van 'hier afknippen' boven het litteken van mijn keizersnede. En dan wordt het sparen geblazen voor de grotere tattoos.
Geheel de Uwe,
Mystic M
maandag 10 juli 2023
Ik wil niet meer geld manifesteren. Ik wil leven in overvloed aan liefde en genoeg hebben. Dat is wat anders
donderdag 6 juli 2023
Coïtvs Sanctvs
Lieve leukerds en leuke lieverds,
Soms kan ik best pissig worden op mijn eigen leven.
Nou zal ik daar de enige niet in zijn. Ik wed er een lief ding om dat bijna iedereen zichzelf de haren wel eens uit het hoofd kan trekken. En rond kan lopen, ´Coïtvs Sanctvs' brullend, zichzelf hardop vragend waarom dit toch moet gebeuren. En waarom... wààrom?! moest ik zo nodig dit pad kiezen?
Ik ben een heks, een heiden. Had ik dat al eens gezegd? Dat van dat ik heiden ben wel ja. Maar was ik ooit wel eens uit de bezemkast gekomen? Ik weet het niet meer. Ik vind dingen vaak zo normaal dat ik ervan uitga dat men het al weet. En dan begin ik ergens over te vertellen en valt de halve zaal zo'n beetje van de stoel. Oeps... Was toch nog even vergeten hier uit de kast te komen als bi-seksueel... Aaaaaa. Oké. Euhm. Tsja. Hier wisten ze dus nog niet van mijn hobbys aangaande touwtjes, kaarsvet, kettingen, handboeien en bloed. (Dat laatste gebeurt me eerlijk gezegd zelden. Naast het feit dat ik daar zelden over vertel, let ik heel goed op wat ik vertel en aan wie, op dit vlak. Zeker in het begin ben ik op veel tegenstand gestuit, dus ik houd liever mijn mond.)
Maar goed. Ik kan daar over blijven klagen, ik wilde mijn frustraties uiten over iets anders. In het log van 20 juni had ik het al over loslaten. Hoe meer tijd er verstrijkt, hoe gefrustreerder ik raak.
Ik ben onzeker, weet niet welke kant ik op moet gaan. Ik ben wanhopig op zoek naar waarom ik verliefd werd op mijn man. Ik kijk naar al het goede dat hij mij brengt en probeer me neer te leggen bij de dingen die er nu eenmaal bij schijnen te horen. Ik kan het immers slechter treffen en niet echt veel beter, denk ik. Hij zorgt voor me, klaagt niet dat steeds meer van het huishouden op zijn schouders terechtkomt omdat ik óf bezig ben met school, óf domweg te moe ben om ook maar iets te doen. En als ik dan eens tijd heb, doe ik andere dingen.
Ik hoor wel eens mensen zeggen dat ze altijd willen dat mensen ambitie moeten hebben. Exact moeten weten waar ze over 5 jaar willen zijn, over tien jaar. Dat heb ik nooit begrepen. En zelfs nu, nu ik een idee heb van wat ik de aankomende jaren ongeveer wil bereiken en waar ik wil zijn, begrijp ik die opmerking nog steeds niet. Hoe kun je Godensnaam nou pinpointen wat je over vijf jaar doet? Waar bijtel je dat in welke steen? Waar vind je die steen? Of is het enkel dat vage idee dat je een bankrekening met minstens zes cijfers voor de komma wilt hebben? Is het leven echt zo leeg en oppervlakkig? Ben ik te veel getekend door mijn handicap? Heb ik iets te goed door dat et leven niet maakbaar is en dat er elk moment iets kan gebeuren waardoor al je plannen in de soep lopen?
Ik heb jaren niet geweten wat ik wilde. Als je vroeg wat ik wilde worden, later als ik groot ben, brak het zweet me uit. Te veel gebroken dromen, dromen die niet uit konden komen om verschillende redenen. Te veel desillusies, verdriet en wanhoop. En ik bleef steeds verbouwereerd achter. Dus uiteindelijk durfde ik niet eens meer te dromen. En dat stemmetje dat ergens achter in mijn ziel me altijd vertelde dat ik een heler ben en daar iets mee moet gaan doen, drukte ik de kop in. Dat was ook een droom, die op een opleiding hardhandig de kop in was gedrukt.
En hier sta ik dan. Een vooropleiding te doen zodat ik alsnog het vak van heler uit ga oefenen. Al is het dit keer op geestelijk vlak.
Maar ondertussen... Wat moet ik in vredesnaam op liefdesgebied? Want ik merk dat mijn hart nu alle kanten op aan het gaan is. Het lijkt al een tijd weg te zijn bij mijn man. Wat ik deels wist, maar ik dacht dat het nog te fiksen was.
Tot ik verliefd werd op een ander. Dat had ik in het begin niet door. Omdat ik wist dat ik om hem gevraagd had. Ik had gevraagd om iemand die mij hard met mezelf zou confronteren. Want als ik dan toch de heler uit moet hangen, laat ik dan eens beginnen met mezelf. En hij confronteerde. Wat hebben we een gelijke trauma's. De oorzaak is anders. Maar een zelfbeeld van lik me vestje, altijd geprobeerd mee te draaien op een niveau om liefde te verdienen en mensen te behagen. En uiteindelijk ingestort en niet gehaald. Maar waar ik juist een explosie van emoties ben, is hij een binnenvetter. Hij houdt zijn kaarten angstvallig tegen zijn borstkas gedrukt en laat weinig los. Al zijn er wel degelijk tekens. De woede smeult in zijn ogen. En dat herkende ik. Tot de tanden toe bewapend en vol in het harnas.
Aan het einde van het jaar was dat minder, maar dan nog. Dat harnas heeft hij nog steeds binnen handbereik.
Ik werd verliefd. Op het feit dat hij als een gek aan het studeren is, zich totaal niet bezig lijkt te houden met wereldse zaken. Nou is dat laatste niet geheel waar. Hij maakt zich om genoeg wereldse zaken druk en heeft genoeg stof tot nadenken over zijn toekomst. Maar hij is in ieder geval bezig met spirituele zaken.
Mijn hart werd dus verscheurd. Verscheurd tussen het feit dat ik trouw wil blijven aan mijn afgelegde eed aan de ene kant, de onzekerheid van die 'nieuwe liefde' aan de andere kant en het verlangen het bijltje erbij neer te gooien, ergens een tiny house met extra kamer in te trekken en lekker zelfvoorzienend te gaan leven. Zoek het allemaal maar uit, ik doe het niet meer. Ik ga aan mezelf werken, aan de slag als die heler en ik voed mijn dochter op. En voor de rest zoek je het maar uit.
Maar datzelfde stemmetje dat brult dat ik heler ben, verteld dat ik niet alleen moet blijven. Dat er iemand naast me staat, met wie ik dat licht verspreid in de wereld. Die op zijn eigen wijze ook geneest, de wereld verlicht en mensen helpt.
En voordat je nu brult... Maar Mystic, dan weet je toch wie je moet kiezen? Kies degene die ook heelt! Dat doen ze dus allebei. Allebei proberen ze op hun eigen manier de wereld te verbeteren.
En ik sta maar te twijfelen. Elke keer dat ik vragen stel, krijg ik vage antwoorden. Antwoorden die niet duidelijk uitsluiten of bevestigen, hoe ik mijn vragen ook formuleer. Soms stel ik de vragen met een online programma. Maar daarbij werkt iemand anders, dus echt betrouwbaar is het niet. Wat ik thuis doe, is vaag.
Het meest heldere verhaal is nog altijd die tarot legging, waar ik 20 juni uitleg over gaf.
Ik zou zo graag willen weten waar ik nou in vredesnaam naartoe moet.
Geheel de Uwe,
Mystic