Lieve leukerds en leuke lieverds,
Hoe vaak heb ik al lopen zeuren over het feit dat ik moet loslaten? En hoe vaak heb ik ook gezegd daar geen ster in te zijn?
Juist te vaak. Afscheid nemen, mensen loslaten. Helaas ook het loslaten van oud zeer. Ik kan dat niet. Met name mensen van wie ik houd, maar eigenlijk alles. Ik kan het niet. En ik weet soms ook niet of ik het überhaupt zou willen. Maar ik moet.
Langzaamaan raak ik verscheurd. Ik word heen en weer geslingerd als een willoze bal, tussen mijn verliefdheid aan de ene kant en de wil om te vechten voor mijn huwelijk aan de andere kant. Ik weet nog steeds niet wat er nu wint.
Ik weet een beetje wat ik heb. Ik weet dat hij van me houdt. Dat toont hij op zijn manier echt wel. Maar er gaat ook een hele hoop mis en van hem houden doet al langere tijd echt pijn. Dat is wat ik het moeilijkste vind. Waarom doet van hem houden altijd zo veel pijn? Waarom moet ik er nou zo veel voor verdragen en accepteren? Is er niet een andere manier?
Ik ben er echt wel een beetje over uitgepraat. Zij die mijn blog met regelmaat lezen weten dat ik het vaker bij hem heb aangestipt. We zijn zelfs in therapie geweest. En ik word ondertussen ook moe. Zo moe. Ik wil geen pijn meer. Ik wil niet continu moeten vechten voor alles. Ik wil met de stroom mee en kabbelend kijken waar mijn leven heen gaat. Het leven biedt op zichzelf al genoeg obstakels aan.
Dat is ook de reden dat ik destijds verliefd werd op een ander. Ik weet niet eens of ik een realistisch beeld heb van die ander. Of dat ik gewoon dingen in zijn gedrag lees en hem toedicht, die ik graag in hem wil zien. Hij is nogal introvert en zodra ik toenadering zoek, gaat hij er als een haas vandoor. Vervolgens geeft hij wel weer kruimels aandacht die erop wijzen dat hij mij in ieder geval wel lief vindt en mij toch ook niet helemaal los wil laten. Typisch gevalletje dat niet weet wat hij wil.
Ik zoek naar de juiste weg. Alles wijst erop dat ik 'het oude' los ga laten en dat er een nieuw tijdperk aan gaat breken. Ik moet alleen de juiste keus maken. En wat is die juist keus? Zou men dat er ook even bij willen vertellen? Maar nee. Er wordt enkel gehint.
Ik leg voor mezelf runen... En wordt gepraat over hoe zowel de één als de ander een les voor me hebben en een goede partner zijn. Ik zelf sta op een tweesprong, waarbij er verwacht wordt dat er een keus wordt gemaakt.
Een vriendin legt tarotkaarten voor me... Er zijn mensen uit mijn verleden die mij mijn groei en authenticiteit niet gunnen. Dat wist ik al, ik heb niet voor niets mijn 'familie' aan de straat gezet. Zij zijn het er niet mee eens hoe ik mijn leven leid en dat ik naar school ga. Zij vinden dat ik me aanstel, te veel aandacht opeis en een naar mens ben. Dus die negativiteit heb ik er al uitgegooid. Al moet ik nog wel een laatste gesprek aangaan met mijn moeder. (Nu ja... Gesprek..... Ik ga haar melden hoe ik erover denk en wat ik voel. Ze heeft er eigenlijk geen invloed meer op. Ik heb de knoop allang doorgehakt dat ik haar nu niet wil zien. En of ik haar ooit nog wil zien.... Geen idee.)
En verder werd ook hier weer die keuze aangehaald. Ga je met de ene mee, of met de ander. En toen ik recalcitrant brulde dat ik natuurlijk ook met geen van twee mee kon gaan en lekker aan mijn eigen keuken vast kon plakken, trok ze nog een kaart... The Lovers. Tuurlijk. Dan moet er toch een geliefde zijn. Oftewel: via een omweg kom je toch weer op dezelfde T-splitsing uit. En mag je de keus alsnog maken. Maar dit keer waarschijnlijk met extra complicaties.
En gisteren trok ik een inspiratiekaart bij yoga. Uiteraard 'New Chapter'.
Ja! Ik weet het zo onderhand wel! Ik moet loslaten. Ik moet van mezelf gaan houden. Ik moet juiste keuzes gaan maken. Dat begrijp ik ook wel. Zou er iemand alsjeblieft aan mij kunnen uitleggen hoe je dat allemaal doet? Ik heb nooit geleerd om van mezelf te houden. Ik heb alleen maar geleerd dat wat ik dacht en vond fout was. Ik heb geen idee hoe je dat doet en waar te beginnen. Ik moet juiste keuzes maken, maar mij is enkel geleerd aan mijn eigen oordeel en intuïtie te twijfelen. Wat ik zag en voelde was nooit waar. Dus als iemand me even wil leren hoe je dat nou doet…..
Ik heb even geen idee meer, ben de wanhoop een beetje nabij. Dus voorlopig zit ik even apathisch voor me uit te staren naar het lege 'vul hier uw antwoord in' gedeelte. Laat ik dat als eerste eens loslaten en gewoon niets invullen.
Geheel de Uwe,
Mystic M
Geen opmerkingen:
Een reactie posten