De krachten van de man: Eer en Moed.

Lieve leukerds en leuke lieverds,

Ik lees me helemaal suf. Maar ik geloof dat dit een gegeven is dat hier allang bekend is.

Ik één van de boeken die ik recentelijk gelezen heb, las ik iets dat mij aan het denken heeft gezet. Want het is een boek gericht op vrouwen, mannen werden er in genegeerd. Maar er werd toch iets gezegd, waar ik mee aan het spelen ben. Dit omdat ik het ermee eens ben, maar ik weet niet goed het hoe en waarom. Ik ben immers geen man.

Er werd gezegd: De krachten van de man zijn eer en moed. Niet ego.

Waarom het klopt dat ego dat niet is, kan ik kort over zijn. Ego maakt meer kapot dan je lief is. Mannen geven op omwille van hun ego, voeren oorlog, bedreigen en bedriegen voor hun ego. Het ego van de man is teer en soms immens verraderlijk. Eigenlijk iets dat je zo veel mogelijk zou moeten indammen en in ieder geval moet sturen. Niet omdat een man geen ego zou mogen hebben, maar om het gevaar dat erin schuilt wanneer ego het enige is dat hij heeft. Ik verwijs hiervoor weer naar de eerder genoemde oorlogen die ontstaan. Hoeveel mannen gaan er om gekrenkte trots en het ego wel niet met elkaar op de vuist?

Eer en moed zijn de sleutel tot het zijn van een man.

Ik vind me hier meer in. Want wat is eer en moed? In ieder geval niet iets dat enkel te vinden is in een lichaam dat enkel is volgestopt met testosteron. Eer en moed zijn te behalen doelen voor een veel grotere groep mannen dan enkel het strelen van het ego kan doen. Ook zijn eer en moed een leidraad, die verwachten dat ze getoetst worden op waarheid en dat er wordt nagedacht over de acties. De kans dat het mis gaat en er ruzie komt is derhalve kleiner. Wanneer er echter ruzie ontstaat, is er wel gelijk extra veel stront aan de spreekwoordelijke knikker.

Maar wat is moedig? En wat is eervol? Die definitie is door de eeuwen heen ook veranderd. Twee eeuwen geleden was het moedig en eervol om voor je geloof ten strijde te trekken. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik ken vandaag de dag velen die niet meer uit naam van hun geloof een slagveld op zouden gaan. Zij die dat nog wel doen, staan tegenwoordig meer te boek als een terrorist.

Dus wat is moedig in de 21e eeuw? En wie bepaalt dan dat het zo is? Ik weet wat ik moedig vind, waar ik het warm van krijg. Maar wat ik daarvan vind is voor de rest van de wereld totaal irrelevant. Dat is dus iets waar ik nu over nadenk. Mocht je een idee hebben.... Laat vooral een berichtje achter. Ik zit er zowaar om verlegen.

Eervol... Voor mij is dat sowieso iemand die uit principe weigert te liegen. Maar ook daar denken hele hordes mensen anders over. Liegen schijnt heel normaal te zijn en haast verwacht te worden. (En is dus iets waar ik mee in de knoop kom te liggen, want ik kan het totaal niet. Het druist tegen mijn principes in en ik wil het gewoon niet.)

Linksom of rechtsom. Eer en moed zijn in ieder geval principes waar de man meer mee kan dan een ego. Ik begrijp dat hij iets wil om zich aan vast te houden. En in deze woelige tijden, waarin er van alles wordt verwacht op allerlei vlakken, is het fijn om iets in zichzelf hoog te houden. Hopelijk zullen dat vanaf vandaag vaker 'eer en moed' zijn en niet 'ego'.

Er is niets mis met het zijn van een man. Sterker nog... Ik ben er dol op en ben dus juist op zoek naar de verschillen tussen de man en mij. Vandaar dat ik een man met borsthaar wel kan waarderen. Ik heb dat immers niet. Er is niets mis met sterk willen zijn en dit uitstralen. Maak van moed en eer je kracht. En geef hier een eigen definitie aan.

En nogmaals voor wanneer je voor jezelf hebt uitgevogeld wat eer en moed zijn.... Stuur mij dan even een berichtje.

Geheel de Uwe,

Mystic M