Lieve leukerds en leuke lieverds,
Vannacht was het weer zover. Ja hoor, weer te veel gedronken.
De reden waarom is simpel... Ik word langzaam gek van mezelf. Die lockdown en het bijna niet zien van mensen werkt slopend. Waar ik bij de vorige lockdown in ieder geval nog met mijn kop in de zon kon zitten, zijn we nu opgesloten in onze kamers. Het is immers guur en koud buiten. En ik krijg nu echt veel te veel de tijd om na te denken. Ik kom minder buiten, ik zie minder mensen en de gedachten bestoken me dus als een malle.
En zo kwam een zin boven drijven die mijn zus ook tegen mij heeft uitgesproken. Het ging over mannen en welke wel en niet achter je aan komen. Ze zei dat ik altijd best leuke en serieuze mannen sprak. Nette heren in pak en hoger opgeleid. Ik antwoordde daarop dat dit onder andere komt omdat ik mijn haar niet hoogblond heb, ik let op wat ik draag aan kleren (geen ultra korte rokken met stiletto hakken en shirt met decolleté tot op de navel) en dat mijn beperking een eerste afweer is. Daar knappen een aantal mannen bij voorbaat al op af. En dan geven ze me geen verdere kans meer. -Één van de redenen dat ik echt nooit op een dating app heb gezeten. Ik ben van de brute eerlijkheid, dus vind ik ook dat ik moet melden dat ik een beperking heb. Zeker op foto's zie je die niet, dus ik moet hem omschrijven En dat klinkt altijd vet veel zwaarder en erger dan het in werkelijkheid is. Echt. Ik praat niet gek, beweeg ook niet als een idioot en ik kan vet veel. Op sommige punten zelfs meer dan 'gewone' mensen. Zeker nu ik aan yoga doe en flexibeler wordt.- En ik ben gewoon best wel direct en duidelijk in wat ik wel en vooral niet wil. Dus als iemand komt polsen of ik voor één nachtje te strikken ben, druipt hij snel genoeg af. Want sorry, maar ik doe daar niet aan.
Mijn zus zei dat vooral mijn handicap een voordeel was in deze. Want voor mijn uiterlijk hoeven de mannen het niet te doen. Dat heb ik niet mee.
Dat stak en steekt mij enorm. Dus omdat ik een beetje mank loop ben ik lelijk? Wie zegt dat? Wie bepaalt dat? Tuurlijk, ik ben de eerste die zal toegeven dat ik geen Doutzen Kroes ben. Maar dat is mijn zus ook niet en volgens mij scoor ik toch nog wel in ieder geval een 5,5, wat een voldoende is.
En ja, de personen waar ik daadwerkelijk een relatie mee kreeg gingen allemaal voor de inhoud van mijn koppie. Ik heb namelijk inhoud en wat te vertellen. Ik weet van verschillende onderwerpen veel af, ben geïnteresseerd in een breed scala en heb vreemde en afwijkende hobbies. Ook vind ik het leuk om mensen uit te horen wat zij nou interessant vinden en dan vooral het achterliggende 'waarom'. Ik was nog niet zo heel oud dat ik al wist dat mannen graag over zichzelf praten. Dus als je maar geïnteresseerd luistert, komt het redelijk snel goed. Ik ben daar soms niet al te goed in, zeker wanneer ik ergens enthousiast over ben, maar goed.
In ieder geval draaide ook gisteren dat zinnetje 'om je uiterlijk hoeven ze het niet te doen' door mijn hoofd. Blijkbaar ben ik dus lelijk, omdat ik een beperking heb. En omdat ik nu dus nog een aantal kilo's te veel met mij mee zeul. (Waar hard aan gewerkt wordt)
Is dat zo? Ben ik lelijk om naar te kijken? Is het echt zo erg met mij gesteld? Ik word hier echt zo ontzettend onzeker over. En dat vind ik zo stom. Vooral dat ik het op me laat zitten.
Want het uiterlijk is niet onbelangrijk, maar ook niet het belangrijkste dat er is. Daarnaast ben ik er trots op dat ik niet een 'relatie' heb gehad met weet ik het hoeveel mensen -wat zuslief wel heeft- en houd ik het ook nog eens veel langer met mijn partners vol dan zij. Sterker nog... In de tijd dat ik met mijn man ben heeft zij al meer mannen versleten dan ik in mijn hele leven. Dus blijkbaar zegt uiterlijk ook niet alles op relationeel gebied.
Maar waar het mij om gaat is dat het feit dat ik een beperking heb blijkbaar definieert dat ik lelijk zou zijn. Dus stel dat ik dit niet had... Dan was ik wel een stoot van een wijf geweest? Had ik dan wel volle zalen getrokken en mijn keuze kunnen maken uit meer exemplaren? En nu zal ik ook nooit een bloedstollend mooie en sexy dame kunnen zijn?
Ik kan mezelf blijven herhalen, maar ik zit hier dus mee. En ik merk dat ik in de spiegel steeds harder op zoek ga naar punten die juist wel mooi aan mij zijn en die ik zou kunnen accentueren. Gewoon om zo charmant mogelijk uit de hoek te komen. Mij is altijd gezegd dat ik mooie lippen, mooi haar en mooie toverbal-ogen heb. Met toverbal ogen wordt bedoelt dat de kleur van mijn ogen afhankelijk is van mijn emoties, de lichtval en de make-up die ik op doe. Ik heb echt best wat verschillende kleuren in mijn irissen zitten en kan die allemaal uit laten komen met een vleugje make-up. Maar heel veel verder dan dat kom ik niet. Echt gewoon niet. Ik zie niet wat er aantrekkelijk is verder.
Dus ik hoop echt dat die kilo's verminderen gaan helpen en mij straks weer het zandloper figuurtje geven dat ik vroeger ook heb gehad. Dan kan ik dat in ieder geval ook op mijn 'wees ook een beetje trots op je uiterlijk' lijst zetten. En verder maar weer heel hard werken aan mijn zelfvertrouwen en mijn algemene zelfbeeld. Dat moet minder afhankelijk zijn van (al dan niet nare) opmerkingen van mensen om mij heen.
Geheel de Uwe,
Mystic M.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten