Laat het gaan, laat het vallen, laat alles los. En begin geheel opnieuw.

'Auw, dat doet pijn!'

'Alle verandering doet pijn, mijn liefje. Dat hoort helaas bij het proces.'

'Maar.. Ik denk dat ik dat onderdeel nog nodig heb.'

'Weet je dat zeker? Laat het eens een tijdje liggen. Je kunt het later altijd nog oppakken.'

'Maar ik weet niet wat ik moet doen. En ik voel me zo naakt. Al die onderdelen die van me af vallen.'

'Ook dat hoort bij je ontwikkeling, lieverd. Eerst moet je echt alles strippen. Daarna kun je bepalen wat je nodig hebt. Zo kun je nieuwe vaardigheden aanleren, oude gewoontes weer terug opnemen in je repertoire. Wees niet bang. Het hoort erbij.'

'Maar die heb ik altijd bij me gehad!'

'Ja. En daarom wordt het hoog tijd dat je dat allemaal eens loslaat.'

'Met wie praat ik eigenlijk? Het is hier zo donker en ik zie niks.'

'Je voert een gesprek met jezelf, mop. Met je eigen essentie. Met degene die diep binnenin je ligt te wachten tot je eindelijk de buitenwereld lekker laat voor wat zij is en gaat leven naar je eigen normen en waarden. Wist je dat, wanneer je dat doet, je leven een stuk makkelijker wordt? En de mensen gaan je ook een stuk meer waarderen.'

'Mijn innerlijke ik.... Mijn diepste ik... Leuk. Maar je klinkt zo nieuw. Ik herken je helemaal niet en ik heb je nog nooit gehoord.'

'Klopt. Je hebt mij nog nooit eerder gehoord. Ik was wel altijd aanwezig, maar ik werd overstemd door anderen. Geluiden van buitenaf. Het jezelf overschreeuwen van verdriet en angst. De leugens die je hebt geslikt van anderen. De verhaaltjes die anderen jou over jezelf vertelden en je uiteindelijk bent gaan geloven.'

'Maar waarom heb ik je nooit eerder gehoord? Dit is niet de eerste keer dat ik aan zelfreflectie doe en..'

'En het zal ook niet de laatste keer zijn. Maar het is wel de eerste keer dat jij aan zelfreflectie doet met de juiste beweegredenen. En dus luister je op de juiste manier.'

'Wat is er nu anders aan dan?'

'Je doet het nu voor jezelf. Al die keren en al die jaren. Je veranderde, ja. Maar niet omdat jij dat wilde. Niet omdat jij wilde veranderen wat er veranderde. Je veranderde omdat men je had aangepraat dat wat je deed fout was. Jou werd wijsgemaakt dat je niet deugde. En om dat wel te doen moest je meer dit zijn en minder dat, of andersom. En dus heb jij je laten mangelen en vormen, zoals men vond dat jij moest zijn.

Heb jij je ooit afgevraagd, tijdens die wijzigingen, of je er zelf ook gelukkig van zou worden?'

'Neen. Dat heb ik me nooit afgevraagd.'

´En nu?'

'Nu verander ik omdat ik me dat afvroeg. Ik was niet blij met mezelf en wat ik zag in de spiegel. Zowel letterlijk als figuurlijk.'

'Zie hier je antwoord. En dus hoor je mij. Want nu luister je naar jezelf.

Laat los, lieverd. Laat het gaan, laat het vallen en laat alles los. Strip jezelf tot op het bot en begin geheel opnieuw.'

'Maar ben ik niet wat oud om weer helemaal opnieuw te beginnen?'

'Wat is dat voor nonsens? Staat er een leeftijdsclassificatie voor een ontwikkeling? Hangen er bordjes bij waarop staat dat een bepaalde ontwikkeling niet meer mag na een bepaalde leeftijd?'

'Ik weet het niet. Staan die er?'

'Nee. Ontwikkeling is niet gebonden aan leeftijd. Iedereen komt op andere momenten van zijn leven op bepaalde punten aan. Sommigen komen er nooit, sommigen heel snel, sommigen wat trager. Maar kijk niet naar wat een ander doet. Dat is niet belangrijk. Het leven is geen wedloop met anderen. De enige opponent die je hebt, ben je zelf. Wat anderen ook beweren.'

'Ik ben bang.'

'Dat hoort erbij. Ga vooral door.'

'Ik twijfel.'

'Natuurlijk twijfel je. Dit is volkomen nieuw.'

'Het lukt me niet altijd.'

'Niet de eerste keer misschien. Dat klopt, dat kan. Het is nieuw. Je moet je ontwikkelen. Dat gaat met vallen en weer opstaan en nooit in één keer goed.'

'Ik ben bang om te falen.'

'Je zult niet falen. Het gaat enkel om de beste versie worden van jezelf. En dat is altijd goed. Vallen en fouten maken horen daarbij. Maar het gaat niet om hoe vaak je valt. Als je altijd maar één keer vaker weer opstaat. En je hoeft niet subliem te zijn. Als je maar meer jezelf bent, dan je gisteren was.'

'Hoe kan ik nu elke dag beter zijn dan de dag ervoor? Lang niet elke dag gaat goed.'

'Door de slechte dagen te herkennen. Die dag zelf te erkennen dat je een slechte dag hebt en daar vrede mee te hebben. Alles wat je die dag dan toch nog doet, is goed.'

'Is dat alles?'

'Vind je dat nog niet zwaar genoeg dan?'

'Jawel, maar ik had iets diepers verwacht dan 'Doe nu maar gewoon je best'. Iets meer zen, of zoiets.'

'Maar jij bent niet zen. En ik ben je innerlijke stem. Weet je nog? Je dacht altijd wel dat jij zo zweverig was, maar dat is dus helemaal niet zo. Jij bent veel meer geaard dan je altijd dacht.'

'Weer een illusie armer.'

'Mooi zo. Dan blijft uiteindelijk de waarheid over. En kun jij worden wie je echt bent. We komen er vanzelf.'